kamaştı gözlerim aydınlığından gecenin...
ve perdeleşti etekler alnımda
berraklaştı nurdanlaştı cam gibiydiniz,içtim gözlerinizi bir bir...
siz görmediniz ben küçük ,ürkek ,hassas topuklarınızı,yorgun göz altlarınızı,o zarif boyunlarınızn eğikliğini,hallerinize hakim tevazuyu izledim.tebessümünüzde katmerlenen hüznü izledim.
göz yaşınızın tuzuna değdi dilim...
hani bir gün birbirimizin günahına ağlamıştık.unutamadığım anlardandır
gece 3 suları...yatsıdan sabaha geceyi katlayıp toplamıştık
sinelerimiz tutuşmuştu,hak hak diyen bülbüller gibi sehere dalmıştık...
her kelime ayete,hadise ve o nur yüzlü gül kokulu peygamberin (s.a.s)gölgesine çıkıveriyordu işte...
huzur o çatının içinde yumaklanmıştı sanki,o evin odalarında süpürüyordu tüm dünya kırıntılarını...yediğim her lokma kıymetliydi,lezzetliydi
özledim dostlarım misk kokan terlerinizi,ince tebessümlerinizi...yalnız sizin sizin dertlerinizi... özledim.
mevsimler değişip gidiyordu ama ben sayenzide tek bir iklimle yaşıyordum,gurbetlik hissi de genzimde yutkunuyordum,vel hasılı gurbetlik hissi hala genzimde yutkunsam da gitmiyor ki dilemiyorum da alıştım sayılır bu hale.a
hh kardeşim,kardeşlerim yanıyor tenim ruhum,az kaldı artık geliyorum,ölmezsem şayet sizde kalcağım ömür boyu,bunu diliyorum,sizin naif gölgelerinizde,ardınızda,önünüzde...hayhay dersiniz şüphem yok,dualarımdasınız,dualrınızdayım

bu yazıyı hangi kategoriye sokacağımı bilemedim:)