Simitçilerimiz !
Bir çok illerimizde vageçilmezimizdir simit .Sokak aralarında köşe başlarında sıkça sesleri
duyulur,taze gevrek simit,simitçi geldiiii simitçiii...
Öğrencilerin bir bardak ayranla ,yada bir bardak çayla öğlen yemeğidir çoğu
zaman,Ülkemize sıkça gelen türistlerde bu güzel çıtır susamlı simite alışmılardır,özellikle
öğrenci turistlerin ellerinde hep rastlar dururum.İstanbul Eminönü simitlerinin tadı
nedense bir başka lezzetedir ,onu hiç anlamış değilim ...
İllerimizde , simitlerin tadı farklı oluyor,kimi tatlımsı ,kimi
tuzsuz ,kimileri de Eminönü simitleri lezzetli mi lezzetli.
Piyer Loti kahvesine giderim ,ara sıra,şiir yazmak için,demli çayla taze simitin de keyfine
doyum olmaz,Eminönü simidinden alırım her gidişte..
Son günlerde her semtte rastladığımız simit evleri var ,ve ben bu simit evlerini çok
beğendiğim gibi,çok ta üzüldüğüm belirtmek isterim,sokak simitçilerimzin ekmekleri
azaldığı için. Sene 1987 soğuk bir kış günüydü ,Küçük yalı semtinde oturan arkadaşıma
çaya gidiyordum hava soğuk mu soğuktu,çayın yanına pastahaneden bir şeyler alıcaktım ,
simitçi sesi duydum ,sokağın köşesine geldim küçük bir çocuk elinde sepetiyle simit
satıyordu,burnu
kızarmış,üstünde yazlık bir mont ,simit satan çocuğa yaklaştım abla kaç tane derken
dudakları morarmış titriyordu,hepsini dedim ,neeeeee hepsi mi ,evet dedim.Soğuktan da
dondum ,kimsede yok sokaklarda satamam sandım ama sen alıyon hepsini. Kaçtane var
13 tane kaldı abla sabah beri on tanesini satmışım hiç ümidim yoktu ya eyvallah abla
dedi .Parayı uzattım üstünü veriyordu ,öğrencimisin oğlum,evet dedi hafta sonları simit
satıyorum ,kalsın para üstü okul harçlığın olur dedim,ya abla ya ;.o sevincini ömür boyu
unutamam.Soğukta vurmuştu gözlerime ,ağlıyormuydum ne...
Ne zaman simitçileri görsem o küçük öğrencinin sevincini anımsarım..!
Bol kazançlar simitçilerimize...
Oya Gedik
1987
Anılardan bir demet...