o adam

• 29 Ocak 2010 Cuma 23:37:37

Sessizce kalktı yatağından,dün akşam açık kalan televizyonu kapattı,dün gece de çok kaçırmıştı anlaşılan,hem başı ağırıyordu hemde boş şişeleri gördü masada akşamdan kalan.

Yine tek başına yattığı yatağı öylesine topladı,şişeleri özenle torbaya doldurdu,evi öte beri düzeltti,yere saçılan fotoğrafları dikkatle tek tek topladı,gözleri doldu birden, yine fotoğraflarda " O ADAM ".

Geçmişi üzerinde büyük bir yük gibi sırtlanmıştı omuzlarına, ne yapsa eskisi gibi değildi,hiçbirşeyden zevk almıyordu.Tek başına yemek yapmak bir işkence gibiydi.Film izlemek hele,en sevdiği filmler güldürmüyordu artık.Balkonda oturmak eskisi gibi rahatlatmıyordu içini.Öylesine içtiği şarapların ardı arkası kesilmiyordu.Deliksiz bir uyku uyumayalı çok olmuştu ve biliyordu "O ADAM" aklında durdukça daha çok bölünecekti o uykular.

Ezberlediği yolları unutmak zorundaydı genç kız.Her sabah yolda rastladığı arkadaşları yoldan çevirip onu soracak diye hızlı adımlarla giderdi işine,akşam dönüşü ise sessizdi adımları,bir suçlu gibi sinmiş ve ürkek....

Ya sorarlarsa birgün...

" Nasılsın? "
" Bilmiyorum ki,iyiyim heralde(...) "

Meraklı bakışların sonu yoktu,niye acıyarak bakarlardı ki yüzüne;Ne ilk ayrılıktı bu,ne de son.Hayat devam ediyordu ama öylesine....

"O ADAM" yıkmıştı hâyâllerini,büsbütün acıya mahkum etmişti. Ağlamak ne kadar kolaydı artık,Gözünden akan onca yaşın hesabını tutmaktan sıkılmıştı üstelik,akıyordu işte,içi acıyordu ağlıyordu...Nekadar da zordu.

Üstelik okadar da yalvarmıştı ona;

" Gidemezsin,bırakma beni,gitme."
"Üzgünüm özür dilerim."
"Seni Seviyorum"
"Bende ama Gitmeliyim."

Nasıl inanırdı buna.Seven insan bırakır mı hiç,üzüleceğini bile bile gider mi??

(...)

Birgün genç kız sabahın ilk ışığında çıktı evden,sabahın ayazında uyuşmuş ellerini nefesiyle ısıtmaya çalışırken.

Elinde bir demek çiçek,AYRILIĞIN HENÜZ İLK YILI...!

Ve O ADAM karşıdaydı..Yavaşça çiçeği başucuna bıraktı,okşadı toprağını(...)

Ve titreyen dudakları bu anlamlı cümleyi söyleyiverdi;

"Seni Hâlâ Çok Seviyorum"

Nekadar anlamlıydı ne kadar samimi,milyonların ağızında sakız olmuş şu cümle nekadar da gerçekçiydi...

Genç kız sonunda kalktı,eve gitmeliydi artık.Yola koyuldu.

(...)

Aklında yine ve hep "O ADAM"

..aygören..