HAMAL

• 26 Ocak 2010 Salı 07:45:56

insanoğlu sanırım herşeyde kendini bilmek zorunda buda doğru bir farkındalıkla olabiliyor.Çünkü hayat o kadarda geçiştirilecek bişey değil bu vurdum duymazlığa bir son vermek lazım.bunun içinde hayatı iyi çözümlemek insanları anlamaya çalışmak gibi önemli erdemler devreye giriyor.
Bazı insanlar sanırım yaradılışdan daha olgun ve dikkatli yaratılıyorlar.Bu onlar için bir avantajmış gibi görünsede aslında öğle değil.çünkü gailesiz sorumsuz ve bencil insan maalesef fazla.İşte burda olan zavallı olgunlara oluyor onları taşımak zorunda kalıyorlar.zaten hayat böyle bir taşıyanlar birde taşınanlar var.Bunun sonu nereye kadar gider dersek işte o sabrın yettiği yere kadar diyebiliriz.İlk bakışta taşıyanlar gurubuna dahil olmak biraz insanda aaa ne oluyor ben abtalmıyım sorularına sebeb olup kendimizle mücadeleye dönüşsede zamanla zaten diğer tarafta istesekde olamayacağınızın farkına varırsınız.Çünkü bunu siz yapamazsınız yürüme imkanınız varken kimseyi kendinizi taşıtmazsınız.Çünkü siz vicdanlı ve sorumluluk sahibi kendi imkanlarının insanın en güzel imkanlar olduğunu bilirsiniz.ALLAH’A şükürler olsun ki kendim yürüyorum deyip mutlu olabilirsiniz.
İşin diğer tarafındakiler herşeyi kar sayarlar.Bir adım bir adımdır enayi taşısın derler kopardığı kar.Fakat farkına varmadığı hiç bir karının olmadığı gibi zarara geçmiştir bile buda ona yeter.Taşıyıcılar ise onun için bile üzülüp ona yeni baştan yürümeyi öğretmeye çalışıp boşa zaman harcarlar.Belki farkederler diye dua ederler fakat bu asla olmaz.Peki bu nereye kadar gider sırf sevdiğimiz için hamallığa devam mı etmeli yoksa resti çekip yeter ama daha ne kadar seni taşıyacağım mı demeli.Her iki seçenekde de taşıyıcıların bir kaybı olmaz.Yalnız biz gerçek bir sevgiden dolayı taşıyorsak ARTIK YETER demeliyiz.sevdiğimiz insana bu kötülüğü yapamayız.Gerçek sevgi bunu gerektirir bırakalım artık kendileri yürüsünler.Tabi şöylede olabilir ki ihtimal yüksektir kendilerine yeni taşıyıcılar bulabilirler.İşte o zaman üzülünmeye gerek olmadığı açıktır.Ve biz gerçekten şanslı sayılırız seni sevmeyen ve sırf kendini taşıtmak için sizinle beraber olan birinden kurtulmuş oluruz.Bundan sonraki yaşamımızı daha dikkatli taşıyan ve taşınanları ayırt ederek seçim yapmalıyız.Bu olumsuz olaydanda bir çuval olumlu düşüncelerle MERHABA BEN GELDİM deme imkanımız olur ve artık taşıyıcı olmadığımız için güneşi görebiliriz kafamızı kaldırıp ne kadar güzellikler varmış deme imkanına sahip oluruz ki bu çok güzel.