hayata başlarken başımızdan nelerin geçeceğini bilemeyiz.doğarken herkes şanslı doğmuyor.çok az bir kısmı şanslı olarak hayata başlıyor. geri kalan kısım yaşamak için var gücüyle mücadele etmek zorunda kalıyor.kimi hayatını kolaylaştırmak için çalışırken, kimi insan, neden dir bilinmez hayatı kendine ve etrafına zehir etmek için uğraşır. böylesi insana ulaşmak zordur.anlatmak istediğim insan neden hayatı kendine zorlaştırır? nedenini çözemiyorum.oysa hayat okadar kısa ki,hayat elimizden kayıp giderken,biz sadece baka kalıyoruz.yapmak istediğimiz ,bir şeyler varsa,hep geç kalıyoruz.yapmak için uğraştığımmızda,zaten birşeyleri çoktan kaybettiğimizin farkına da geç varıyoruz.neden,niçin,diye sormaya öyle zaman oluyor ki gerek kalmıyor.insanın birbirini sevmesi bu kadar zor mu? etrafına faydalı olması,elinden geleni yapması.bu kadar mı zor gerçekten anlam vermekte zorlanıyorum.çıkar ilişkileri neden herzaman insan olmanın önüne geçer.çıkarlar insana ne kazandırır.merak ediyorum.insanlar birlerini çıkarları için ezerken.farkında olmadıkları tek şey insan olmayı unutmak.hayatın hersaniye tükenmekte olduğu.aslında kazandım derken en çok kaybeden olduğunu bilmemek.maalesef dünyamız öyle bir hal almış ki,hangi habere bakarsanız bakın bir insanlık ayıbıyla karşılamanız hiç zor değil.insanın insan etiyle beslenir bir hal aldığını görmek,en azından kişi olarak beni çok üzüyor.hayattan,beklentim azalıyor.
gulasorzine