SADECE GİTTİN..
Gittin...
Nedensizce,sebepsizce,koşulsuzca gittin!Tam bu karanlık hayatımın içinde ışıklı bir çıkış
yolu buldum derken sen beni yarıyolda bırakıp gittin..Ama sadece gittin..Kimse bilemedi
ne düşündün,gizemli sessizliğinin altında hangi çığlıklar kopuyordu..Tek derdin vardı
senin, benim bildiğim;yüce yaradan’ın sana verdiği bu nefesi amaçsızca,anlamsızca
tüketmemekti,hep SEN,O,BİZ vardı sende..Bi kerecik olsun BEN demedin be
dostum,derttaşım,kardeşim,çıkış yolum.. Seni çözmeme izin vermedin,yardım
ettin,sevindirdin,gülümsettin ve GİTTİN..Ama sana yardım etmeme izin vermedin.Ne
biliyorum senin hakkında şu anda,niye hiçbişey söylemedin bana!Anlamsız soru işaretleri
bıraktın bende,belkide biraz da vicdan azabı..Suç bende miydi bilmiyorum,ben mi sana
SENi hiç sormadım?Yoksa sen mi beni anlatmaktan kendine fırsat vermedin..Veda
cümleleri dökülmüyo dilimden.Küçükte olsa bi hoşçakalı,allaha ısmarladık ı,bi yolu açık
olsun u söyleyemiyorum sana..Bilmem layık görmüyorum ben o cümleleri sana.Eğer
gerçekten anlamlı,sorgusuz,amaçlı bi gidiş bıraksaydın bende izin verirdin dünyanın en
güzel,en anlamlı veda cümleleri senin olurdu..Ve,belkide buruk bir sevinç bırakırdın
bende.En azından içim rahat olurdu,iyi olduğunu bilirdim,arar sorardım..Ama ya
şimdi..hiçbişey yok elimde,sen hiçbirşey bırakmadın bende..şimdi bende kısa ama güzel
bir arkadaşlık olarak kalmasını mı bekliyorsun bu yolculuktan..Hayır,izin vermiyeceğim
buna.napıcam bilmiyorum ama unutulmana,unutulmama izin vermiyeceğim..
Senin yaptığın neydi şimdi..hadi adını sen koy bunun..Benden nasıl devam etmemi
istiyorsun bu sisli yolda..Şimdi sen gittin ya kim gelicek yanıma,kim bi derdim olduğunda ilk
koşacak ardımdan,kim yalnız kalmama izin vermiyecek,kim koruyup kollayacak beni,en
çaresiz olduğum anda kim yol gösterecek,en güzel,en inandırıcı tesellileri kim verecek
şimdi..HADİ SÖYLE kim..?Tam inandım,güvendim derken sen beni bıraktın ve hayatın
aslında hiçbir umudun gerçekleşmesine izin vermeyeceğinin en büyük kanıtını gösterdin
bana..Sana minnettarım be dostumm..Arkadaşlarımın kimseye gücvenmemem konusunda
bana verdiği tavsyelerini haklı çıkardın..Belki kendince nedenlerin vardı
açıklayamayacağın,belki mecbur kalmıştın,belki hayat memak meselesiydi ve
GİTMELİYDİN..Ama ben bilmedim,senin bu uçsuz bucaksız,esrarlı gitmelerini ben bi türlü
anlayamadım..hani iki çift laf söyledin ya bana giderken’kendine iyi bak’diye,sana bişey
Söyleyeyim mi:Bu defa senin sözünü dinleyip te kendime iyi bakmayacağım..Çünkü
gidenler hep kendine iyi bak derler ve karışırlar bilinmezlere..O yüzden ben kendime iyi
bakıp ta senİn yokolmana izin vermiyeceğim..