MELEGİMİ ARIYORUM

• 23 Ocak 2010 Cumartesi 20:59:16

Gelmiştim işte istediğim yere. Uzun zamandır istiyordum burda olmayı.Nihayet bütün acılarım,bütün kırgrınlıklarım,pişmanlıklarım son bulacaktı. Ayağımı attığım anda boşlukta uçacak ve uçurumdan aşağı savrulup gidecektim. Bozkır, kurak dünyama son defa bakıp bırakacaktım kendimi uçurumdan aşağıya.Başımı çevirdiğimde sanki bir el gördüm bana uzanmış çağırıyor gibiydi. Gülümseyen bir çift göz. Kararsızlıkla birlikte içgüdüselo bir hareketle ona doğru elimi uzattım tutmak üzereyken bir kaç adım geriledi bende ona doğru ilerlrdim. Yakaladım dediğim anda uzaklaşıyordu bende onunla birlikte ilerliyordum. Derken baktım ki uçurumdan epey uzaklaşmışım ve benim kurak,sisli, bomboş dünyam değişmeye başladı. Şimdiye kadar göremediğim ya da görmek istemediklerimi görmeye başladım. Ağaçlar,kuşlar çiçekler,böcekler hepsi benimle beraberdi. Şarkıma eşlik ediyorlar, sanki onların da dünyası benimkiyle birlikte değişmişti.

Ama neden ben o eli hiç tutamadım tutamıyorum. Neden beni uçurumdan kurtardıktan sonra benden kaçıyor. Onu artık göremiyordum da kimdi o neydi? Neden sesime cevap vermiyor, haykırışlarımı duymuyordu? Yerdeki karıncadan gökteki kuşa kadar onu gören yoktu. Evet anlamıştım o bir melekti benim meleğim benden başkasına görünmemiş kendisine dokunmama izin vermemişti. Bulmalıydım meleğimi ne pahasına olursa olsun o benim yaşama nedenim olmuştu çünkü. Onu ilk uçurumda görmüşyüm aşağıya atlamak üzere iken. Yine orda bulabilirdim belki de. Geldiğimde yoktu yıkıldım yine, kahroldum. Keşke beni hiç bu uçurumdan kurtarmasaydı. Şimdi acılarıma bir yenisi daha eklenmişti.Tekrar en başa dönmüştüm. Arkama dönüp baktığımda meleğimin gelişiyle güzelleşen dünyamın onun gidişiyle o eski sisli örtüsünü üstüne çektiğini gördüm. Artık burada kalmamın bir anlamı yok diye düşündüm. Bu kez arkama son defa bakmadan atlayacaktım aşağıya. Ben ne zaman bu dünyaya yüzümü dönsem her defasında tüm dünya bana sırtını dönmüştü.

Yolculuğuma başlamadan önce yolumu görmek istedim aşağıya şöyle bir bakınca meleğimi görür gibi oldum. Evet yanılmıyordum aşağıdaydı peki ama orda ne işi vardı? Beni kurtardığı yerde kendisi duruyordu. Ne pahasına olursa olsun onu bulacağım diye söz vermemşmiydim kendime işte şimdi buldum. Vakit kaybetmeden onun yanına gitmeliydim. GELİYORUM MELEĞİM BEKLE BENİ...........

Beğen