........Akşam oluyordu.Yine eve dönenlerde tatlı bir telaş vardı.Şu kalabalıkta manavdan marul almak bile kolay değil.Bir sürü hanım toplanmış kasaların önüne meyveleri,sebzeleri seçip duruyordu.Yanaşmak istedim.Onlara rahatsızlık vermekte istemiyordum.Birine:
______"Müsade edermisiniz"dedim.Uzanıp bir marul almak istedim.
.........O yana çekilerek geri döndü.Yüzüme ve gözlerimin içine baktı.
........."Aman Allah’ım" dedi yüreğim.Bu Sevda."Kucağında çocuğu,evlenmiş demek".
......... Sevda eski mahallemden bir arkadaşımdı.Ben o kızın gözlerine,bakışlarına,duruşuna,yürüyüşüne yani herşeyine vurgundum.Nasıl vurulmam o gözlere.Beyazın ortasında iri kestane gibi.Kahverengi sanmayın gözlerini.Bordo rengiydi.
İçersinde bal renginde birkaç ben vardı.Bayılırdım ben o gözlere.O gözlerle çok sevişti yüreğim.
..........Bakışları hiç değişmemiş."Hala seni seviyorum"der gibi.Bende zaten sevdiğimi söyleyecek cesaret yoktu.Şimdi hiç cesaretim kalmamıştı.Bakışlarından gözlerimi güçlükle kaçırdım.Yüreğim "Bir daha bak bu sevdiğin gözlere"diyordu."Belki birdaha hiç göremeyeceksin".Ben o gözler için ölürdüm.Şimdi sanki kalbim yerinden çıkacak ve onunla gidecek gibiydi.
.......... Sevda evlenmişti.Bilmem mutlumuydu.Ama ben hiç mutlu olamıyacaktım.Birbirimize hiçbirşey söyleyemedik.Kısacık bir zamanda gözlerimiz çok şeyler konuşmuştu.Hiç ayrılmak istemiyordu gözlerimiz.İstemiyorlardı ama ayrıldılar.
"İyi akşamlar"bile dilemeden evlerimize yürüdük.Bin kere lanet okudum cesaretime.
Dönüp tekrar bakmasını istiyordum.Çok istiyordum.Belki bir kere dönüp baksa bakışlarımız bir daha ayrılamayacak gibi hissettim.Bakmadı...
...........Bir daha bakmadı...