ŞAMAR

• 22 Ocak 2010 Cuma 07:49:14

ŞAMAR

….eminönü’nden üsküdar’a geçiyorum lodos esiyor deniz fena dalgalı dev gemiler geçiyor uzunca bir yük gemisi simsiyah boyalı kara yılan gibi süzülüyor karşı tarafı iyice kapatıyor büyüklüğü hat vapurları da hızını kesiyor balıkçı sandalları oluşan dalgalar arasında battı batacak gibi tekrar görünüyorlar ayakta zor duran insanlara benziyor martılar hiç durmuyor sürekli yem peşinde ne kadar çoğaldılar iki elimde cebimde maalesef simit almadım bu kez kimsecikler de yok geminin dışında oturma yerindeyim bütün yolcular içerde soğuk bir yandan bir yandan yağdı yağacak yağmur ve İstanbul iyice grileşti giderek ışıkları çoğalmaya başladı ve vapurun yararak açtığı denizin dalgaları hızla iki yana açılıyor üsküdar’a bizi yaklaştırıyordu iner inmez eldiven alıyorum akşam işportacıları avazları çıktığı kadar bağırıyorlar bir lira hem ucuz hem üşüyen ellerimi cebimde bile ısıtamıyordum minibüse kendimi zor attım kalkmadan yakalamıştım saat 16.45 yine hınca hınç dolu para vermek bir dert yolcuların parasını elden ele uzatmak geri dönüşümleri sahiplerine vermek bir dert çıktık yola bindik bir alamete gidiyoruz kıyamete hem hızlı kullanıyorlar hem ayakta yolcu kalabalık durumlar önümdeki gençlerden biri “..bak gördün mü İsrail bizi dar edecek diyordun ne oldu avni kardeş..kiminle dans ettiğini öğrendi mi İsrail ..aferin tayyib’e yaptı yapacağını yine ..sonucu beklemeyen muhalifleri ise veryansın ediyorlardı vay ne hale getirdiler ülkeyi onurumuzu düşürdüler ..diye bak ..!işte budur hem içe hem dışa adam gibi cevap..“ diğeri dönüp kısık sesiyle “..ben de şaşırdım meğer biz neymişiz yaw ama bizim elçi de terk edecekti o masayı kapıda beklerken dönüp gidecekti yani..”..diğeri “.seviyesi düşük koltuğa oturtmakla kendi seviyesini ne çok düşürdüğünü gördü işte tarihinin en büyük şamarını Osmanlı tokadı derler ya zannedersem onu yedi..”.yaşlı biri oturduğu yerden lafa giriyor “..bu yaşıma geldim bu güçlü bu onurlu bu dik duruşlu bu kararlı tutumu bu kadar ses getirecek tonda görmedik..bravo helal olsun hariciyemize..”…minibüs virajı sert alınca konuşmanın yerini şöföörrr sesleri doldurdu kadınlı erkekli hızdan kalabalık yolcu taşınmasından trafik kontrolsüzlüğünden sahipsizlikten..vb..başladılar uff yorulmuştum ayakta olmak hiç cazip değil tutunmak için bir oraya bir buraya koşuyorsunuz ineceğim yere yaklaşmadan ben de gençlere “.başkası olmaya değil kendimiz olmaya başlamalıyız özümüze değerlerimize bizi devlet yapan ruh dünyamıza yakın olmalıyız ..düşmanlarımız ancak o zaman hizaya gelir bize ilişmeye cesaret edemez….kaptaann yol ağzında inecek waarr..inerken sıkışıklıktan pardesümün bir düğmesi koptu neyse ki düğmeyi yakaladım bakkaldan ekmek-yumurta-yoğurt alıyorum havanın soğukluğu devam ediyor bir an önce eve kendimi atmayı dinlenmeyi ve çay demlemeyi öyle çok istiyorum ki…nihayet evdeyim…saat 17.08..

mustafa kaya
16.01.2010