İstanbul’un mimari öğelerinin en güzelidir Kız Kulesi.Salacak açıklarında kayalıkların

üzerinde bulunmaktadır.Üsküdar’ın sembolü haline gelmiştir..

Mavi Marmara da ,Asya ile Avrupa arasında M.Ö 2475 yıllarında yapıldığı tahmin edilmektedir ..

Bakıldığında gözlerin ilk

hedefidir.Öyle masum dur ki ;aşıkların dalıp gittiği kırık beyazıyla

hayallerini süslediği,şairlerin ilham kaynağıdır. Asil duruşuyla kucaklar durur düşlerimizi...

Martılar ki her gün dönüp

dururlar ,beyaz beyaz, şölenleriyle büyüler gönüllerimizi, beyaz gelin masumiyetiyle...

Bir çok kez ,restarasyona uğramıştır,Osmanlı döneminde,karantina,hapishane,hastahane

olarak ta kullanılmıştır.1959 senesinde Askeriye’ye devredilir ve radar istasyonu olarak

kullanılmıştır.

Kız Kulesi Efsanesi,

bir Kralın kızı sürekli rüyalarında ,yılanın onu öldürdüğünü görmektedir,ve bu durum Kralı

çok üzüp düşündürmektedir,bilgesine danışır,bilgesi de yılanların gelemeyeceği bir

yere ,denizin içine yüksek bir kule yapmasını önerir. kral bu düşünceyi ve çok olumlu bulur,

rahatlar ,Kız Kulesi tabir edilen kuleyi yaptırtır ve kızını bu mekana yerleştirir.Şu var

ki,kaderden kaçışın olmadığı şu şekilde görülür.Sandallarla

kralın kızına yiyecek ihtiyaçları taşınır.Mevsim yaz olduğu dönemde küfeyle üzüm

gelir .Ne yazık ki üzümlerle birlikte yılanda gelmiştir.Ve Kralın kızını zehirlemiştir.Çok

üzülen Kral ,çok sevdiği biricik kızını yılan koruyamadığına üzülüp,tabutunu toprağa

vermez ki,yılanlar tabutuna girmesin diye.Kral kızın naaşını yılanlardan ciddi bir korumaya

alır ve çelikten yaptırtır.Çok acıdır ki yılan çeliği deler .Bu çelik tabut bugün Ayasofya

Müzesinde sergilenmektedir .Sevgili okurlar o güzelim Kız Kulesi efsanesini

DİNLEDİĞİMDE , ilkokul öğrencisiydim ve müze gezimizde bu efsaneyi rehberler bize

anlatmışlardı.Çok etkilenmiş ve kaderden kaçiş olamayacağını öğrenmiştim...

Oya Gedik
Anı defterimden!