Gönül sebeplere takılı kalmadi hiç bir zaman.Esbabı yaradana kul olmaya çalıştı,dünyevi deternimist bakış açısını kınadı.Gönül Esbapperest bir bakış açısıyla aşka hiç bir zaman yaklaşmadı.Her zaman aşk-ı hakikiyi aradı.Sebepler dünyasının hileleriyle hem dem olmadı.Gerçek hasreti ve vuslatı aradı.O vuslat sensin ey sevgili.
Ey Sevgili! Madde ve mana muvazenesini kaybetmeden sevdim seni.İtidal içinde mehtabı kalbimde hissederek sevdim. Bir katreyi derya bilerek,kevsere ulaşmak gayretim.Yoksa aşkın kendisini inkar olur bu.Kirpiğinin ve leyl saclarının gölgesi ruhumu her lahza mutlu etmeye yeter.Önümdeki her dünyevi engel ve imtihanların sana yaklaşmak için birer vesile oldugunu takdir ve edenlerdenim ey Gül-i Rana.O engeller beni sana götürdükçe ben her mihnete razıyım ve kabulüm.Sen Aşk-ı hakikisin...

TimurŞAHİN