TEŞEKKÜR

1971 yılı şubat ayının 20’si, bir Cumartesi günüydü. 1970-1971 öğretim yılı 2.nci döneminin birinci hafta sonu..
Hasan , bugün birşeyler olacak Hasan demiştim. Dersler bitmişti ve İstiklâl marşı söylenecekti. Elinde resmi daire zarfları ile gelen okul müdürümüz Fevzi Bey gözüktü, heyecanlı idim...
Beş kişiyi çağırmıştı; aralarında ben de vardım. Delercesine bakan gözlerle karşılaşmamak için önüme bakıyordum!
Müdürümüzün “ Yine, geçen yıl olduğu gibi bu senede başarılı bir öğrenci sıfatını kazanmış olan arkadaşınız Yalçın Öner, her yönü ile örnek bir arkadaşınızdır. Kendisini tebrik eder, başarılarının devamını dilerim...” sözleriyle TAKDİRNAME’mi almıştım.
O anda kendi kendime fısıldıyordum: bu başarı senin için büyük ve yeterli olmamalı, daha büyükleri için çalışmalısın!
Evet, çalışacak ve kazanacağım demiştim...



20.şubat.1971, Cumartesi
Antakya.