olacak iş degil.gün batıyor sabah oluyor gece geliyor.sen yoksun..sokaklara çıkıyorum tüm evli kadınlardan kaçıp ölümlere koşuyorum .toz duman patikalarda at koşturuyorum,şiirler yazıyorum. giyinip soyunuyorum.sen yoksun.belki arkadaşlarımda olmuştur.sevinçlerimde vardır benim .[bilmiyorum ] en hücresel isyancıklar çevremde benim .bilirim bu toprakların sıcaklıgını.köylü kadınların beyaz tülbentlerini.bilirim kuraklıgını temmuzun ,eylülün hüzünlügü gözlerimde yüklü,artık şarkılar dinlemek istemez gecelerim.ellerim tutmak istemez yalan gülücükleri.artık ugraşılmak istemez yüregim.
şehirleri sevmek varsa eger ..sen varsın diyedir bilmelisin.bak yine sabah oluyor. bir demlik çayım hala sıcak.hala gözlerimde korkunç yanlızlıgı varlıgımın.ıslanmalıydık bilirsin aşkın gizselliginde.şiirler yazıp ezgiler dizmeliydik.velhasıl aşksa aşk ayıpsa ayıp günahsa günah.yaşamalıydık aydınlıgını özgürlügün.bir pazar sabahı olsun. koşmalıydık keyfine tenlerimizin.biliyormusun bu ülkenin umudları var.duyguları var mercimek gözlü çocuklarının.hepsinden öte sen varsın.benimlesdin ,ne çare ölenedek ıraktasın.onun için gömütlüklerinde dolaşırım bu şehrin.çekip giderim.uzak neresindeyse bu şehrin.ama biliyormusun ..hala bir sıcak demlik çayım var...bir kaç dilim kepek ekmegim..çekmecede ödenmemiş faturalar...yaşanmamış ömürler gibi.yoksun ıraktasın ,her çaresizligimde sıcaklıgında ellerim..yanımdasın ..en ırak yolculuklarımda en yakınsın bana .türküsün kulaklarımdaki ezgide,daglarında yaban çiçegimsin memleketemin.neyimsim korkunç hiçliklerimde yoklugunu taşıdıgım omuzlarımda.benimsim uykularımın özlemlerinde bilirim,şiirler yazıp özlemler anmalıydık seninle. çoluk çocuk olmalıydık...bir akam dönüşünde hayat yorgunlugun .bir tas çorbanın sıcaklıgında, gözlerimde gözlerin öylece kalmalıydık..sonsuzlugunda umudun.