Yıl 1971-1972 öğretim yılı. Birinci ve ikinci sınıflarda Edebiyat ve Kompozisyon derslerindeki başarımızdan ötürü bu dönem Antakya Ticaret Lisesinin Kültür – Edebiyat Kolu’nun yönetimini, can arkadaşım Yasin Sahilli ile birlikte bize verilmişti. O yıl amacımız, geçen senelerin aksine daha aktif bir kol çalışması yapmaktı.
Çalışmalarımız arasında edebi türler içinde yarışmalar düzenleyip, okuldaki genç cevherleri ortaya çıkarmak da vardı. Bu yarışmaların ilki şiir yarışması idi.
O gün 24.ocak.1972 sabahı idi. Müdürümüz Fevzi Fırat sabah törenini alışılmışın dışında bir konuşma yaparak başlattı. Söz geliminden farklı birşey olacağı sezilmekte idi. Nihayet, okul şiir yarışmasının sonuçlandığını ve kazananlara hediyelerinin verileceğini duyabildim.
“- Kazananların isimlerini söylüyorum, yanıma gelsinler. Yarışmanın birincisi Yalçın Öner” demişti müdürümüz... Bu denli heyecanı çok az defa duymuştum! Çok sevinçliydim...
Hediyemi saygı değer Edebiyat öğretmenimiz Abidin Bey’den aldım. Ayrıca ; müdürümüz, sınıf hocamız Ali Bey ve coğrafyacı Niyazi Börüklü beyler tarafından da tebrik edilmiştik.
Yerimize geçeceğimiz sırada değerli hocam ve büyük insan , Şair ALİ YÜCE “SİS” adlı romanı hediye ederek beni kutladı. Edebiyat dersinde bana büyük katkılar yapan değerli insan Abidin Atlay’da Edebiyatımız hakkında bir kitap hediye ederek başarımı kutladı.
Seviçliydim ve şöyle diyordum kendime: Bir şiir’le 3 kitap kazannak! İnanmıştım ki; dünyada insanı çalışması sonucu en çok yücelten ve mutlu eden şey, sanatçı olarak topluma birşeyler vermektir.
Şair ve yazar Ali Yüce’nin bizi kutlayışında ki sevinci, kendisinin yolunda yürüyenlerin bulunuşuna duyduğu heyecan ve bizlere gösterdiği yakınlığı ise hiç unutamayacağım...


24.01.1972, Pazartesi
Antakya