Yeri hatırlamıyorum ama kalabalık bir ortamda bulunuyorum. Büyük bir bahçe içerisinde karşılıklı iki bina, bahçede de büyük çam ağaçları, duvar diplerinde de tomurcuk halinde ve kırmızı beyaz açmış güller, Bahçenin bana göre sağ tarafındaki köşe kısmında bir basketbol sahası var.
Bulunduğum yerin batı tarafından, bulunduğum yere doğru bir giriş kapısı mevcut. Bu kapının önü olabildiğine kalabalık, sağlı solsu park etmiş araçlar, sokak içerisinde ve kapı girişinde polisler nöbette belli ki birileri gelecek.
Çevremde bir sürü öğrenci bende öğrencilerin içerisindeyim. Küçük yaşta da öğrenciler vardı, ama onlar sıra olmuş vaziyette idiler. Lise öğrenci konumunda olanlar ise dağınık bir şekilde ama her an sıra alacaklar gibi toplu halde duruyorlardı. Bir ara ne olduğunu bilmiyorum iyi giyin imli bir bayan çıkageldi. Saçları sarıydı boğazında bir flor vardı. Üzerindeki elbise ise tam olarak hatırlayamıyorum ama siyah ile gri tonlarda idi.
Gürültülü ses bir anda kesilir gibi oldu ve ardından kalabalık içerisinden fısıltılı seslerle AKP milletvekili bir bayanın olduğu konuşuluyordu. Yanında da siyah takım elbise giymiş, beyaz gömlekli kravatlı bir erkek zat vardı.
Kadın vakur duruşuyla, kendinden emin bir şekilde ağır adımlarla yüzünde yapmacık gülücüklerle, kalabalık grubun ortasına doğru yürüyordu. Bir an durdu bir sağına, bir de soluna bakarak yanındaki kravatlı adama hafifçe başını eğerek, tekrar yürümeye başladılar. Bende gurubun içerisinde merakla beklemede idim. Bana beş veya yedi adım kala kadın tekrar durdu. Tekrar bir sağına birde soluna baktı. Yanındaki adama yine başını salladı. Topluluğa dönerek, yüzündeki tebessümle erkeğin yüzüne baktı. İçimden ilk defa bir okul bahçesinde bir bayan milletvekilinin öğrenci topluluğuna ne söyleyeceği geçiyordu ki, işte tam o sırada kadın milletvekilinin yanındaki adam bağırmaya başladı.
- “Allahu ekber, Allahu ekber” diye bağırıyordu. Şaşırmıştım bir an.
Kalabalık içerisinden de çok az bir azınlık bağırmaya başladı. Bu etkiye tepki idi.
- “Allahu ekber, Allahu ekber”
Ama ses cılız bir şekilde çıkıyordu ben bağırmaya başladım.
- Yazıklar olsun, dedim ve arkasından bir slogan şeklinde tekrar bağırarak
- Allahı kullanma, bizleri korkutma. Allahı kullanma şerefini satma.
Kalabalık içerisinden öncelikle sıra olmuş öğrencilerin tarafından başlayarak. Bir dalga şeklinde tüm topluluğu sardı. Kalabalık durmadan bağırıyordu.
- Allahı kullanma, bizleri korkutma. Allahı kullanma şerefini satma.
Çevrede bulunan tüm polisler hareketlendi. Kalabalık bir deniz dalgası gibi dalgalanmaya başlamıştı. Gözler topluluk da beni arıyordu. Ama bana yaklaşmak üzere olduklarını sezmiştim. Yürümeye çalışıyordum, ama bir türlü yürüyemiyordum.
Artık an meselesi idi. Beni alacaklardı ki, “Ne mutlu Türküm diyene” şeklinde bağırırken birden derin uykumdan fırladım kalktım, kan ter içerisindeydim. Gözlerimi kapadım hala kendimi o topluluğun içerisinde hissediyordum. Yatağımdan kalktım, elektrik düğmesine basarak ışığı yaktım. Saate baktım saat sabahın altısı. Uykum kaçmıştı artık. Geldim salonumdaki masaya oturarak masa üzerinde duran Ergun Poyraz’a ait “Kanla Abdest Alanlar” isimli yarım kalmış kitabıma kaldığım yerden devam ediyordum.
Bir zaman sonra kitabı bıraktım, aklıma gelen ilk şey gördüğüm rüyayı sizlerle paylaşmak istedim. Elime kalemi kağıdı aldım ve yazdım. Rüyanın yorumunu sizlere bırakıyorum.
Yorum sizin…