YOLCULUK

• 13 Ocak 2010 Çarşamba 00:12:07

Yarım kalan hayaller çoğu zaman can acıtır.Kırıkları ruhuna batar.Varlığının ve onun uğruna harcadığın tüm zamanı göz önüne aldığında hayatın sana haksızlık yaptığını düşünürsün.Suçlayacak birilerini ararsın.Öfkelenirsin;fakat bağırıp,çağıracakkimseyi bulamazsın yanında.Herkes çekip,gitmiştir yalanların ardından.Tek başına kalmışlığın kekremsi tadı ağzını buruşturur.Damakların birbirine yapışır.Konuşamazsın.Ne olacağını? bundan sonra ne yapacağını bilmediğin için öünüde iki seçenek kalır.Ya olduğu gibi bırakıp,hayatı sürekli pişmanlık duyarsın ya da yarım kalan hayallerini bıkmadan usanmadan sonuna erdirmeye çalışırsın.Ben ikisinide seçmedim.
Sessiz isyanım sadece kendime zarar veriyor.Ruhum eriyor bedenim çürümeye yüz tutmuş.Sakin sonu arzuluyorum.Bir anda gelip,tüm benliğimi sarması,tarif edilmez huzura ulaşmayı istiyorum.Dünyanın bütün tabansız zevklerini bir kenera ittim.Sıyrıldım tekdüzeli tepkilerden.Işıkları söndürdüm artık.Karanlıktaki son ışığı bekliyorum.Acı her dakika akıp,gidiyor damarlarımdan soğuk zemine.Her şey dakika dakika silüete dönüyor.Soğuk yavaş yavaş her yanı kaplıyor.Tatlı bir ürperti beliriyor içimde.Yalnızlığım göz yaşları içinde yanımdan gitmeye hazırlanıyor.Direncimi yitirip,yere yığılıyorum.Mutluluk kahkahalarına boğuluyorum sonkez.Beynim kontrolünü kaybediyor.Göz kapaklarım ağırlaşıyor.Başlangıcın çok yaklaştığını hissedbiliyorum.Karanlığım aydınlanmaya başlıyor.Ayrılıyorum yozlaşmış dünyamdan.Ruhum çocuklar gibi sabırsız ve heyecanlı.Serbest kalmak için bedenime yalvarıyor.Sadece saniyeler kaldı tarif edilmez huzura.Artık o andayım.Gözlerim kapalı.Yorgun yüzümde anlamlı bir gülümseme.Işıltılar içinde sonsuzluğa koşuyorum.