VAZGEÇMEK

• 12 Ocak 2010 Salı 02:08:13

Ben vazgeçtim hayattan beni sürüklemesinden,yerden yere vurmasından,ağlatmasından,hor görmesinden,beni benle bırakmasından.Kendime sığınıyorum artık. Susuyorum.Uzaklaşıyorum kalabalık boşluklardan.Uzaklaşıyorum kuru gürültülü kimliksiz yaşamlardan.Issız,kimsesiz bir diyara çekiliyorum,yalnızlığıma sarılıp,karanlıklara veriyorum ruhumu.Yepyeni bir sürgüne gidiyorum.yalancı destekçilerim olmadan.Bir tek ben varım ruhuma asılmış zincirler yerlere değiyor,arkamda belli belirsiz bi iz bırakıyorum.Geri dönmek için değil,Kaybolanlara yol göstermek için.Ortada kalanlar için,hayatta asılı kalanlar için,kendini sevenler için.
Ben vazgeçtim aşktan bencil ruhlara yem olmasın diye.parçalanmasın,değerini yitirmesin,yokolup,yozlaşmasın diye....Acımasız açgözlü ruhlarda ezdirmeden vazgeçtim ondan.İstemiyorum güzelliğini,istemiyorum sıcaklığını.Bırakıyorum onların yalan oyuncağı olsun aşk.Bırakıyorum günü birlik bi zevk olsun aşk.Aşkı yalanlara bağışlığıyorum.
Ben vazgeçtim yaşamaktan kuytu köşelerde can verdim.Bedenimi yaktım günah ateşlerinde.Ruhumu bağışladım göklere.Bedenimde sıkışmasın diye,özgürlüğü tatsın,uçmayı öğrensin,bu hayat denilen keşmekeşliğin derdinden kurtardım ben ruhumu.Ne gerek var durmaya Ne gerek varonu bedende tutmaya.
Ben hayatı hayat yapan her şeyden vazgeçtim.Dünyanı yokedenler yüzünden.Savaşacak yandaş bulamadığım için vazgeçtim.Cesaretini gömen deve kuşları yüzünden vazgeçtim.Durmadan konuşup,nefesini boşa tüketen sonra dünyayı, hayatı, güzel olan herşeyi yoketmeye devam edenler yüzünden vazgeçtim.
size kolay gelsin