KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 717 Okunma
- 4 Yorum
- 0 Beğeni
LODOS VE HAYAT
Lodos, haftalardır, esir aldı İzmir’i. Mithatpaşa caddesi ve Mustafa Kemal sahil bulvarında, iki ayrı mevsimi yaşıyor gibiyiz. Bir tarafta, rüzgar, önüne ne çıkarsa, hiç bakmıyor gözünün yaşınına. Sahil kesimi, bir arka caddede olan bitenden habersiz, inat yapar gibi, süt liman.
İki günden, bu yana da, kara bulutlar toplanmaya başladı, şehrin üstünde. Gri ve puslu bir hava, yağdı yağacak yağmur. İnsanın içinden, bulutları ittirip güneşe ulaşmak geçiyor ama nafile. Güneş, bize küsmüş gibi.
Yağmur beklentisi içindeki insanlar, ellerinde boy boy, renk renk şemsiyelerle, oradan oraya koşturuyorlar, sokaklarda.
Lodos, sinsi bir rüzgar. Sesi yok. Alçaktan eserek, toz, duman ediyor, ortalığı. Kıvrak bir rakkase edasıyla, çekimine kapılan her türlü malzemeyi, alaşağı ediyor. İnsanlarla dalga geçiyor. Birinin, eteğini havalandırıyor aniden. Bir diğerinin, şapkasını uçuruyor, başından. Yanından geçerken, omuz atıyor, manavın tabelasına. Ya da tekme vuruyor, taksi durağının işaretine. Yaramaz, şımarık bir çocuk gibi. Ele avuca sığmıyor.
İnsanların, ruhlarına sızıyor, kara bir duman gibi. Günlerdir, gülmüyor, İzmir halkının yüzü. Zaten mutsuz olan suratlar, daha bir asılmış. Yakışmıyor, şehrimin güler yüzlü insanına.
Bedenlere, işliyor. Omuzları çökertiyor. Yürümeye bile zorlanıyor, insanlar. Hani, “Yangın var “ deseler, dönüp “ Püf “ demeye bile mecali yok, kimsenin.
Malum, bu gün Pazardı. Evin içinde, amaçsızca, oradan oraya dolaştım, durdum. Bir o camdan bakındım, bir bu camdan. Odamın penceresinden izlediğim Lodos’a arkamı dönmüş, salona doğru giderken, koridorun ortasında, aniden durdum. Bir anda, dikkatimi çekti, her iki yakanın, değişken ruh hali. “ Hayat gibi “ diye geçirdim içimden.
Bir tarafta, fırtınalar koparken, diğer tarafta, sükunet, sakinlik, dinginlik hakim.
Bir yanı, söküp, parçalamak isterken, diğer yanı durgun ve sessiz.
Bir yanı mutsuz ederken, diğer yanı huzur ve güven veriyor.
Bir yanından, kaçmak isterken, diğer yanı sığınacak liman oluyor.
Ve bu ikilemin ortasında, koskocaman bir şehir.
Bir tarafta, kaybederken, diğer tarafta, kazanıyor.
Bir yanda, kocaman bir şehir.
Diğer yanda, biz insanlar.
Eser Aslanlı
izmir
YORUMLAR
İnsan, şehir ve hava...
Üçünün bir birine geçmiş hali...
Harika bir anlatım.
Sonsuz sevgilerimle...
Eser Akpınar
Ne yazık ki son bir haftadır lodoz ve fırtına İzmir gibi çok şehrimizi alt üst etti tıpkı içinde yaşayan isnaların ruh hali gibi. Geceleri, uyku uyumaz olduk fırtınanın sesiniden. Camdan denize baktığımızda dev dalgalar kıyıları döverek geliyor sanki üstümüze.
Bu durum ne kadar devam eder bilmiyoruz ama kısa zamanda düzelmesini dilemekten başka da yapılacak bir şey yok Eser hanım.
Yine çok güzel bir yazı okumanın keyfini yaşattınız. Sevgiler yüreğinize
Eser Akpınar
Harika bir tasfir.
Bir ikilemin aktarılması.
Tabiat canlı ve aktiftir. Şehirlerde yaşar bizimle.
Biz insanlar ise her zaman teleşlardayız.
Bu anlatımın hakkı Tam Puandır.
Saygılar.
Eser Akpınar
Rüzgarın iki yüzlülüğü güzel İzmir'i tutsak alır da, duyguların ve hayatın iki yüzlülüğü insanı esir almaz mı?
Alır elbet. Almış da...
Hatta ruhumuz bile öyledir ya... Bir yanı dingin, diğer yanı kasırgalarda. Duruma, mekana, kişilere göre değişen haller. Hatta bazen karışıp sevdiklerimize bile sert estirdiğimiz kasırgalar...
Hayattan kesitti. Bir şehirden insan hayatına giden yolda...
Tebrikler...
Saygılar...
