Üzülmek ve ezada nefeslenmek!

• 10 Ocak 2010 Pazar 11:31:33

İşte bu kadar ne olacak sanki
Ruhuma musallat olan sitemler artık hancı
Bilmem ki ne kadar kalbim ezaya yabancı
Mütemadiyen mülteciliği yaşamak elemle anlaşmalı
Ey badı sabah, bak artık gel bir halime bak neremde tuhaflık

Ne o yarın gizeminde ifşa ararım
Ve ne de merakı hissiyatımla boğar yorarım
Yolun selameti için bilmem ki ne yapar öyle yanarım
Kalbi gözyaşlarım, sinemi dağlayan avuntularımla kalırım
Sessizliğin uhdesinde ne ararım, kime özümden bel bağlarım

Ey sözlüm, edebinle çok naifsin
Her ne kelam etsem de namelere nefesinle şahitsin
Kalbin hüzün sesine aitsin, hicranın mertliğine tabiisin
Halimin sefilliğiyle niçin eğlenirsin ve sessizce gülersin
Bilirim fakirim, muhabbet hülasasında acizliğimi pekâlâ bilirim

Gönlün deryası hasreti yaşar
Aşk, umanında edebiyle niyeti pak nefesi anlar
Kim hakikat baharında hazanın sukutunda aşkı yaşar
Merak akla bakar, bilinci kim kovalar ve gözyaşıyla sızı akar
Yar sevdasına nazla koşar, lisan bülbülün şaşkınlığını aşkla yaşar

Artık ne söylersen tabiyim
Çünkü pranganın derdiyle yaşayan nefesi bilirim
Hayâ sahnesinde edebin urbasını giyinir ve niyaz ederim
Ne kadar ömrüm varsa, kalanla sessizliğin bağrında büzülürüm
Şayet bir ufuk varsa ve umut süruruyla halime ayna olacaksa razıyım

Yeter ki sen kalbi eza görme
Bir yeisin içinde nefeslenerek sitemler içinde yürüme
Gördüğünü, kalbin penceresiyle örtüştürme vicdanını dinle
Sesin masumluğunu, hissin mahzunluğunu asla öteleme ve gülme
İbretin maşrapasından yudumlanmayı hakir görme ve serinle
Hikmet aynı zamanda tarifeli nimettir, niyetin ihlâsında gerçekleşir

Ah meşakkatle yaşayan aşk
Hala ecrin hikâyelerinde yâd ediliyor ve hüzünleniyorsun
Ruhun pervazlarında umudun naifliğini bekliyorsun
Sessizliğinle bilmem ki ne kadar bekleniyorsun ve özleniyordun
Seni anlamak ve hazzınla anlamlaşmak bir başkadır yanmak için
Ancak hakkıyla bilindiğin ve hissedildiğin manada güzelliğin eşisin

Nefesin gayesi zevk olamaz
Tenselliğin toprağında aşk hakikatsiz kalamaz
Kalbin yegâne sahibi niyetin barizliğinden uzaklaşamaz
Ve kan, işte ancak vaki olacak zaman, yolculuğun ezasında badedir
Her kim nefesin müddetinde azmi ve metaneti güfteleştirirse aşk iledir

Mustafa CİLASUN