KIZAKTA
İçi boş bir çuval gibiyim.Düşünme yetimi kaybetmişcesine etrafıma aptal şakalar yapıyor, gereksiz yerde gülüyor, takılacak bahaneler arıyorum.Bu ben değilim biliyorum, ilginç olan halimden çok hoşnutum.Beynim kızağa çekilmiş eski bir gemi gibi.Onarmaya nereden başlamam gerektiğini kestiremiyorum. Başlamak için de hiç bir çabam yok.Tv de diziler bulup izliyor, iki saat geçmeden birşeyler bulup atıştırırken yakalanıyor, midem kötü gibi minik yalanlar kıvırıyorum.Afyon yutmuş gibi uyuyor, garip zamanlarda uyanıp daha önce yapmadığım işlerle meşgul oluyorum.Gün ağarmadan çörekler yapıp kahvaltıya gelin demek gibi)).Kafama taş düştüğünü düşünüyorlar.Bana bir şeylerin fena çarptığını biliyorum.Hatta öyle ağırdı ki altında kaldım. Bu kadar harabiyet yapması normal artık.Tabiiki bu gemi onarılıp, yüzdürülecek.Ancak bu kızağın bulunduğu liman pek ferah...acaba dokunmasam mı:)))))