ARTIK KARAR ZAMANI

• 6 Ocak 2010 Çarşamba 04:47:54

Merhaba hayatım;... hayatım diyorum çünkü yeniden başladığım hayatımsın... öyle çok şey varki sana anlatmam gereken;... içimi bilmiyorsun,neler düşündüğümü anlamıyorsun, nasıl her saniye senle dolu olduğumu görmüyorsun,...bunun adını koyamadığım, yok sayamadığım, kimselere diyemediğim, içimde büyüyen olmamasını istediğim sevdamsın sen....Yaşadıklarımı hazmedebilmem için kendimle o kadar çok mücadele verdimki,...uzaklaşabilmek için her yolu denedim,... ben kendimi sürekli yargılıyorum affedemiyorumki, bunun böyle olmaması için allaha hergün yalvardım, içimden seni çıkarabilmek için ama çıkaramadam..., daha çok düşünmekten başka hiçbir işe yaramadı,... ben o korkuları hergün yaşıyorum rüyama girmemen için hergün dua ediyorum.Öyle zorki kelime bile bulamıyorum anlatacak....Senden kaçabilmek için verdiğim mücadeleye hep yenik düştüm ben gitsem sen izin vermiyordun, her ikimizde görüşmediğimiz zamanlarda kötü oluyorduk başaramadım... olayların akışını değiştiremedim olmadı.

İlk zamanlar sana bunları anlatmıştım... vazgeç sonu yok hayatımızı değiştiremeyiz, bari kendimizi rezil etmeyelim demiştim,... sende olsun senden gelen herşeye razıyım demiştin,... önce seni ikna etmeye vazgeçirmeye çabalamıştım, hertürlü olumsuzlukları anlatmaya uğraşmıştım ama sen hiç anlamak istememiş herşeye hazır olduğunu anlatmıştın,... seni ikna edemeyince kendimi yargılamaya başladım, kendime yaptığım yargılamaların boyutu bir felaketti ama kendimide ikna edemedim....

Şimdi ...bu olayın diğer tarafından yani neden böyle geliştiğinden bakmaya çaba sarfediyorum,... kendimi bir nebzede olsa buna alıştırmaya gayret ediyorum,... hayatımın kısacık saatinde kendime istediğim zamanı yaratmayı, kısacıkta olsa gerçekten mutlu olduğum bir anı yakalamanın ne gibi bir sakıncası olduğunu soruyorum kendime,... yani olayların bu şekilde gelişmesi bizim elimizde değil... allah, bu şekilde olmasını istiyor herhalde diye düşünüyorum ,çünkü hiçbir çıkar yol bulamadım ne seninle olabiliyorum nede sensiz yaşayabiliyorum....

kendimi yargılarken şunuda sordum kendime... acaba ben senin dediğin gibi yalnızlığımı mı kapatmaya çabalıyorum seninle... hayır., ben hiç yalnız biri değilimki ...etrafımda beni seven, değer veren ben anlattığımda beni dinleyecek, benimle ağlayacak, benimle gülecek, her şeyimi paylaşabileceğim... önce AİLEM var sonra arkadaşlarım var yani yalnız değilim... bu bunun sebebi olamaz... Ben onlarla değil seninle paylaşmak istiyorum zamanımı ...yani seni boşluktan dolayı istemiyorum ..gerçekten seninle olmak istediğim için istiyorum...

biliyormusun... sanki sen hiç gitmedin... hep yanımdaymışsın... hep hayatımın her dönemindeymişin gibi hissediyorum... sen ,arkadaş olduğumuz zamanda... benim için çok değerliydin, herzaman yanımda olduğunu bilmek bana güven veriyordu... işte o yüzden sana aşkını anlatmana fırsat vermedim... anlamamazlıktan geldim, çünkü karşılığı olmayan bu aşkını anlatsaydın, seninle birdaha konuşamaz yanımda göremezdim ....senin dostluğun çok kıymetliydi benim için, kaybetmek istemedim seni... ama sen zaten çabucak yok olmuştun... evlenmiştin, çocuğun olmuştu... o zamana kadar senden haberler alıyordum ...nasıl olduğunu merak ediyordum... bu konuda zaten arkadaşım yardım ediyor, sorularıma cevap veriyordu hele kızının adını benim adımı koydu dediği anda çok ağlamıştım... aşkının bu yüceliğini anlamaya çabaladım.... sonra bende senden haber alamamıştım, taki, annemlerle karşılaşıncaya kadar... telefon numaramı istediğinde anlamıştım arayacağını... tedirgin oldum seni uzak tutmak, sana yeniden güç vermemem gerekiyordu ,o yüzden telefonları açmaman gerektiğini anlatmaya çalıştım.... küllenmiş zannettiğim sevdanı ...yeniden körüklemek istememiştim.... geri kalanını biliyorsun zaten....

sana sorduğum o gün.... zaten cevabı biliyordum... ama senin artık söylemen gerektiğine karar verdim, ama benim bu kadar etkileneceğim yoktu hesapta,... işte bunu anlayamadım,.... birdenbire tek duymak istediğim cevapmış gibi oldu... çok ama çok üzüldüm, sana bunları yaşattığım için... ama yazımız buydu böyle yazılmıştı geri döndüremezdim zamanı,.... neden bunu bilmiyorum.... nasıl ne şekilde başladı onuda bilmiyorum ....seninle konuşmak istedim.... sevgi sözcüklerin ruhumu okşamaya başladı... o dönemde depresyondaydım, yaşamak dahi istemiyordum, çok acı çekiyordum, ailemle değil ama cevremle yaşadıklarım, beni epey hırpalamıştı.... belki tutunmak istediğim bir dal gibi geldin kırılmayan,... kopmayan, daima benim iyi olmam için uğraşan, benden hiçbir beklentisi olmadığı halde seven,... sen iyi gelmiştin bana ilaç gibi geldin,... senin varlığın benim yaşama sebebim oldu... inan bana hiç düşünmeden geçip giden yirmi yılın hesabını yeniden yeniden yaşadım... halbuki ben hiç geçmişimi düşünmeden hep gelecek için yaşamışım... oysa öyle çarpa çarpa yol almışımki gelecek derken kendimi unutmuşum seninle işte bunu anladım....

Yani ....sen hayatıma girdiğin günden beri... ben kendimle çok mücadele veriyorum... kah kendimi avutmaya, kah yargılamaya çalışıyorum.... düşünme diyorsun nasıl düşünmiyeyimki.... nasıl yutayım bunca olayı... kendimi çok kınıyorum, utanıyorum ,yalnış olduğunu bile bile yaptığım şeylere kızıyorum ....

O yüzden... olayları akışına bıraktım.. içimden geldiği gibi davranıyorum gitme, bırakma diyebiliyorum ...konuşabiliyorum... sana karşı... çünkü bu olan olaylar elimizde değil ,buda bir kader, ne zamanı var ne ucu bucağı ...sende öyle yap bırak içimizden geldiği gibi yaşayalım,... hem ne yapıyoruzki ...yaşantımızı paylaşıyoruz... seninle kısa da olsa... uzunda olsa... sevgimizi anlatabiliyoruz birbirimize....sadece ,bizim, kendimize ait olduğu ...o kısacık zamanı paylaşıyoruz... ne varki bunda... azıcıkta olsa mutlu olmaya hakkımız yokmu....seviliyor, seviyorum... boşver gerisini... bunu doya doya yaşamak istiyorum....

Belki artık... dur dersin, sıkıldım, yoruldum, beklentilerim başkaydı,... böyle istemiyorum dersin,... dolaylı konuşma,... bitti de sadece,... girdiğim gibi çeker giderim ...hiçbirşey yaşanmamış sayar unuturum.... ama yeterki net ol... korkuyorum... işim var... bahanelerini istemiyorum... geri duracaksan eğer... tamamen bitsin... açılmayan telefonlardan usandım.... çünkü dayanamıyorum.......