OTUZ DAKİKALIK HAYAT SEYRİ.. (DENEME)

• 1 Ocak 2010 Cuma 17:26:46

SONRA BİR BAKTIM BEN YOKTUM..
BEN ONLAR OLMUS, BENLİĞİMİ ONLARA KİRAYA VERMİŞTİM..

BİR BELEDİYE OTOBÜSÜ,AKŞAM MESAİ SONU İNSANLAR EVLERİNE DÖNME TELAŞINDA.
OTOBÜSÜN İÇİ SICAK VE HAVASIZ. CAMLAR İNSANLARIN NEFESİNDEN BUĞULANMIŞ. DIŞARISI HAYAL MEYAL GÖZÜKMEKTE.

BİR KIZLA BİR ERKEK OTURUYOR ÖN KOLTUKLARIN BİRİNDE.KIZ YÜZÜNÜ CAMA DÖNMÜŞ AMA CAM BUĞULU, BELLİKİ MAKSADI DIŞARI BAKMAK DEĞİL.KIZ , GENÇ OLMASINA RAĞMEN GÖZLERİ ÇÖKMÜŞ. DERİNDEN BAKIŞLARI ARA SIRA YANINDAKİ ERKEĞE KAYIYOR VE BİRŞEYLER SÖYLÜYOR.SÖYLEDİĞİNDE KAŞLARI KAPLAN KARASI GİBİ ÇATILIYORDU.VE BİR KADIN AĞLIYORDU.BENDE AĞLADIM BİR ANDA ONLA.

YANIMDA BİR GENÇ.ELİNDE CEP TELEFONU, MESAJ ÇEKMEKLE MEŞGULDÜ.HER MESAJ ÇEKTİĞİNDE
CEVABI GELENE KADAR YERİNDE DURAMIYOR, SERÇE KUŞU TELEŞIYLA TIRNAKLARINI YİYORDU. BİR ANDA ONUNLA ,TIRNAKLARIMI YER OLDUM.

AYAKTA BEKLEYEN GENÇ BİR ADAM.GÖZLERİ İŞİN VERMİŞ OLDUĞU YORGUNLUK VEYA OTOBÜSÜN İÇİNDEKİ HAVASIZLIK VE SICAK YÜZÜNDEN MAHMURLAŞMIŞ BİR AÇILIP BİR KAPANIYOR. ADETA EVİNE ULAŞMAK İÇİN ŞÖFÖRE YALVARIYOR.YUMDUM GÖZLERİMİ ONUN YERİNE BİLEMEZSİNİZ NE RÜYALAR GÖRDÜM.

AYAKTA BİR BAYAN, BİR ERKEK.
OTOBÜS KALABALIK VE TIKLIM TIKLIM.DERLERYA İĞNE ATSAN YERE DÜŞMEZ CİNSİNDEN KALABALIK.
OTOBÜS HER ÇUKURA DÜŞTÜĞÜNDE VEYA HER FREN YAPTIĞINDA ERKEK KADINA DOĞRU BİR HAMLE YAPIYOR KADINA ABANIYORDU BÜTÜN BEDENİYLE.KADINSA UMUTSUZCA BU HAMLEDEN KURTULMAK İÇİN ÇABA SARFEDİYORDU. BİR ŞEY DESE ERKEĞİN BAHANESİ HAZIRDI.
BİR AN O ERKEK OLDUM. NEFRETLE VE TİKSİNTİYLE UZAKLAŞTIM KENDİMDEN. SONRA KADIN OLUVERDİM, ÇARESİKLİK VE ÖFKEYLE ORDA OLMAKTAN UTANDIM.

YAŞLI BİR TEYZE.
ÖNDEKİ KOLTUKTA AMA YÜZÜNÜ CAMA ÇEVİRMİŞ.KIRIŞMIŞ ALNI VE GÖZLERİYLE UZUNN UZUNNNN GECENİN SESSİZLİĞİNDE GÖZLERİNİN FARKEDEBİLDİĞİ IŞIK DANSLARINI SEYREDİYORDU.ÇOK MERAK ETMİŞTİM BİR AN GEÇTİM YERİNE. AH TEYZEM AH. NE ÇOKTA DERDİN VARMIŞ,NEDE ÇOK SEVMİSSİN RAHMETLİ AMCAYI. HÜZÜN ALNINA VE GÖZLERİNE KIRIŞIKLIKLAR OLARAK YANSIMIŞTI.

YAŞLI BİR AMCA VARDI AYAKTA.
BACAKLARI YAŞININ YÜRÜDÜĞÜ YOLLARDA YORULMUŞ,ÇEKEMİYOR ARTIK BEDENİN YÜKÜNÜ.
BİR O BACAĞINA BİR ÖBÜR BACAĞINA VERİYOR YORGUN BEDENİN AĞIRLIĞINI. KİMSE GÖRMÜYOR BUNU. KİMSE UMURSAMIYOR.
BAKTIM ONUN GÖZÜYLE HAYATA. BİR ANDA KENDİMİ UMUTSUZ , YORGUN, OTOBÜSTE OTURAN HERKESE KÜFÜRLER SAVURURKEN GÖRDÜM.

OTUZ DAKİKALIK HAYAT SEYRİNDE, SICAK VE HAVASIZLIK İÇİNDE GEÇEN OTUZ DAKİKA NEDE ÇOK HAYATI YAŞAMIŞTIM, DAHA YAŞAYAMADIĞIM ONLARCA HAYATLA BERABER.

SONRA BİR BAKTIM BEN YOKTUM.
BEN ONLAR OLMUŞTUM. BENLİĞİMİ ONLARA KİRAYA VERMİŞTİM.

ŞİMDİ DÜŞÜNÜYORUM BUNLAR TANIMADIĞIM HAYATLAR. BİRDE TANIDIĞIM VE İÇİNDE OLDUĞUM HAYATLAR VARDI. NE YAPIYORDUM ONLAR İÇİN,NELER YAPABİLİYORDUM YADA NE YAPMIYORDUM.

BENİ İÇİNE ALAN BÜTÜN HAYATLARDA SONUNA KADAR VARDIM.
İÇİNE ALAMAYAN, ALIPTA ÇIKARAN, ALMAK İSTEMEYEN HAYATLARDA VAR OLMAKTA İSTEMEDİM, HEP YOK OLMAYI TERCİH ETTİM.

EYVALLAH..

HAYRULLAH DENİZ
24/12 2009 17:34
NOT: BU YAZI GERÇEK BİR OTOBÜS YOLCULUĞUNDA KALEME ALINMIŞTIR.