İZMARİT

• 1 Ocak 2010 Cuma 15:56:56

Herkesin bir hayali yarından beklentisi vardır. Mutlu bir yuvam huzurlu bir yaşam arzu eder. Kimisi param olsun ister. Kimisi dünyayı dolaşmak ister. Kimisi meşhur olmak ister. Kimisi özgür olmak ister. İsterde ister. Bazı istekler mütevazi bazıları karışık zordur. Gönül bu istemekten geri durmaz. Şunum olsun bunum olsun şöyle olsun böyle olsun. Hayatın zamanın içinde akıp gider. Nereye nasıl gittiğinin farkında olmadan. Kendini öyle kaptırır ki durmak düşünmek için bile vakti yoktur. Ne yaptığının farkına varmaz. Bir adım sonrasını düşünür.

Hayatının bir anında küçük bir hata yapar. Önemsenmeyecek kadar küçüktür. Belki farkına varılmayacak kadar kıyıda köşede kalmıştır. Aslında küçük öyle bir başlangıcın habercisidir ama farkına varmazsınız. Benzine atılmış bir sigara izmariti gibi ufacık bir kıvılcım. Başka zaman olsa pek bir ehemmiyeti yoktur o izmaritin. Yüzlercesi binlercesi vardır etrafımızda. Etrafı kirletmek ten nahoş bir görüntü oluşturmaktan ileri gitmez. Düşünen algılayan bir bakışla bakmadığımız zaman farkına bile varmayız. Orada olsa bile, bizim küçük izmaritler.
Ne zaman ki üzerinde az bir ateş varken, yakacağı herhangi bir şeyle karşılaşınca işte o zaman ortalık karışır. Büyük gürültü o an kapar. İzmarit aklımıza gelmeyecek hayalini bile kuramayacağımız kadar bizim başımıza dert problemler açmaya başlar. Evi, ormanı, sahip olduklarımızı en önemlisi kendisi yanar. Bedeni yanar.

Küçük hatalarınız oldu mu bilmem. Yakıp yok eden. Çaresiz bakışlarla yakıp yıktığını seyrettiğiniz. Benim oldu farkına varmadım. Aslında her şey avuçlarımın arsındaydı. Bunu da biliyordum. Biraz ağırdan aldım. Farkına varmadım akıp giden zamanın. Bugün yarın dedim oyalandım. Kendimce hesaplarım vardı. Gereken önemi göstermedim. Bir de baktım ki benim dediğim bana ait olduğunu zannettiğim şeylerin aslında bana ait değilmiş. Hatta avuçlarımdan kayıp gitmiş. Bir baktım, ben bir başka vadide o başka bir vadide. Hezeyanlar başladı bunun farkına varınca. Ne fayda artık. Her şey tamir olmaz bir hal almış. Artık bir şey yapamazsın. Sadece uzaktan seyredebilirsin. Tabi ki seyredebilirsen. Yüreğin buna dayanabilirse seyredersin. Ah vahların çare olmaz. Tüm çileni içinde çekeceksin. Şansına ne kadar sürecekse. Hele buda tutunduğun tek dalınsa hayallerini onun üzerine inşa ettinse bak o zaman sen yıkımın büyüklüğüne.

İzmarit deyip geçmeyin hayatınızı karartabilir. İnsan oğlunun en küçük anıda en büyük anıda çok kıymetlidir. Farkına varmak zorunda kalmadan dikkat etmek lazım.

Yoksa siz düşünün neleri kaybedeceğinizi, eğer okadar geniş düşünebilirseniz.

İBRAHİM İŞLEYEN