- 3710 Okunma
- 2 Yorum
- 0 Beğeni
AŞKTA GURUR OLMAZ
AŞKTA GURUR OLMAZ
Aşk yalnız yaşanır.
En doğru söz bu olmalı, diye düşünür insan.
Hani terk edipte gidenler olur ya, öyle bir gidiş ki acı dolu, hüzün dolu her dem gözyaşı dolu. Haykırası gelir insanın
““Hey!!! Benim Deli Yürekli Yarim, Neredesin?”
Haykırası gelir de haykıramaz.
Gururu var ya. Haykırırsa o görünmeyen ama sülük gibi yakasına yapışan gururu ne olacak. Alçakça yapışır insanın yakasına, zaman gibi kara çalar bedenine, duyguları körleştir. Haykıramazsın gururun elindeyse.
İçindeki dayanılmaz acı yakar kavurur, dayanmak zordur.
Ağlarsın geceler, günler boyu, özlersin an be an ama karşına dikilense anlamsız bir gurur.
“Ben çok gururluyum. Asla ona dönmem artık. Asla onu aramam artık.” Durmadan, bıkmadan, usanmadan tekrarlarsın bu sözleri kendine.
Saniyeleri sararsın dakikaların sırtına, dakikaları da saate.
Saatleri günler çalar, günleriyse haftalar.
Haftalar ayın içinde yok olur, aylarsa yılların uşağı.
Ve gün gelir, uzak yalnızlıklar sarar bedeni. Geriye dönülüp bakılır zamanın girdabına. ““Ben neredeyim?
““Nerde durdum?
““Ne kaybettim?”
Olumsuz sorular başlar içinde sorulmaya. Cevapları önceden tekti.
““Gurur”, “Benim gururum var.”
Oysa her an yanında olan gurur, nedense şimdi yok olmuştur. Birdenbire çıkmış gitmiştir hayatından. Ararsın seni hiç yalnız bırakmayan gururunu.
““ Gururum nerede?
““ Bana neden küstü?
““ Neden yanımda değil?
““ Niye beni bıraktı?, diye”
Döner aynaya bakarsın. Zamanın sana yaptığını görünce gururun neden seni terk ettiğini anlarsın. Ve anlarsın ki, ve kendine dersin ki,
““ Ben zamanı unuturum, beni unutsun diye, ama her nedense zaman bir türlü beni unutmaz. Yakama yapışır, kara çalar bedenime, tenime ince çizgiler. Bazılarına göre bilgelik olabilir, ama bazılarına göre de yaşlılık. Yaşlanmışım ben. Yaşlanmışım artık.”
Kendine yaptığın acı bir itirafla öğrenirsin gururunun neden seni terk ettiğini.
Bir zamanlar onun yüzünden en sevdiğine sırtını dönmedin mi?
Aşkına sırtını dönmedin mi?
“Ben çok gururluyum. Asla ona dönmem artık. Asla onu aramam artık.”, demedin mi?
İşte böyle bitirmedin mi her şeyi? Ömrünü?
Yüzündeki derin çizgileri görünce mi anlamalıydın?
İşte mutlu son.
Kim için mutlu son?
Senin için mi? Yoksa gururun için mi?
Bir yerlerden gelir duyarsın. Televizyondan mı, radyodan mı, geldiğini anlamazsın ama çok iyi bildiğin bir şarkıdır duyduğun “Aşkta Gurur Olmaz Sevgilim”.
Gözlerinden yanaklarına inen yaşların ve tatlı nağmeli bir müzik eşliğinde dinlersin,
Geçmişini,
Önceki kendini,
Şimdiki kendini.
www.halilkanargi.com
HALİL KANARGI
YORUMLAR
Ne kadar güzel yazmışsınız gururun ardında sakladığını.
Ne kadar düşünülesi tekrar tekrar karşıma çıkarsa ben de.... diyebilmek için...
Daha bir büyüyebilmeli insan, yaşından öte ki, gururu aşkta , gizli küfesinde taşıdığını da bilebilsin...
Kaleminizi sonsuz tebriklerimle...
"Ask da gurur olmaz". Cok dogru söylemissiniz.
Ask degilmi insani dize düsüren
En derin hisleri ciplakca ortaya koyan
Bütün prensipleri tekneden attiran
Havalilari, yalvartip aglatan
yasliyi, genci, erkegi, kadini, ince ruhlusunu, kabadayisini
bülbül, sair .. ettiren.
Insanin hic tanimadigi yüzünü gösteren?
Evet gurur olmaz askda, eger o aska inaniyorsan gurur olmaz
Ama gurur araya girmisse, ask o kalbi yeterince yaralamistirki, kendini korumak icin gururda prensiplerde araya girmisdir.
Yanlis gurur da var tabii, o zaman pismanlik sonsuz dur sanirsam.
Saygilarimla
Halil Kanargı
Bakmak la görmek arasındaki farkı anlayanlardan olanlar yaşamı dize getirenlerdir..... sağlıcakla.... Halil Kanargı