- 722 Okunma
- 15 Yorum
- 0 Beğeni
Bir Yazamayış Öyküsü
Özenerek yazar… Okur yazdığını sonra. Çok güzel olmuştur kendince.
Ama ya O okur ve gönlü kırılırsa?
Tekrar yazar değişik sözcüklerle. Ruh aynıdır... Kafasında o olay vardır çünkü. Okur yeniden yazdığını... Beğenir... Gerçekten güzel olmuştur.
Ama ya O okur ve gönlü kırılırsa?
Yunus’un mısraları gelir aklına:
"Bir kez gönül yıktın ise
Bu kıldığın namaz değil."
Siler yazdığını.
Daha hoş cümleler kullanmak ister. Ama olmaz ki. Yazının ruhu gitmiştir bu kez. Siler yeniden...
Başka konulara geçmek ister ertesi güne erteleyerek. Beyni şartlanmıştır adeta. Yazamaz elbette. Yeni yazı da bekler durur böylece.
Kişi günlerce beynini yorduğu için yazmış gibi doyumda ya da olayın öfkesindedir artık. Soğumuştur kaleminden biraz. Yazacaklarına bile inanmaz haldedir hatta. Bıkkındır. Düşünür başını ellerinin arasına alarak.
Nerede hata yapmıştır? Kayıp giden sözcükler neden frenlenmiştir aniden? “Kelimelerin efendisi” denirken, efendi kelimeler mi olmuştur yoksa?
Düşünür elleri şakaklarında…
Kişiye özel yazının, kişiye özel yazma arzusunun, ruhunu katledişinin filmini izlemektedir artık.
Anlar ki; kişiye özel yazılmamalı. Anlar ki; ayağa bile vurulmasına karşıyken ruha hiç vurulmamalı pranga…
Her insanın zaman zaman yaşadıkları mı ki şu süreç? Yoksa sadece bu kişide mi oluyor?
Öyle ise bir psikolog lazım bu insana... Sadece okulundan mezun değil, iyi bir psikolog lazım…
Ya bu kişi ben isem?
YORUMLAR
"Bir kez gönül yıktın ise
Bu kıldığın namaz değil."
evet cok anlamli bir söz.
Kişi günlerce beynini yorduğu için yazmış gibi doyumda ya da olayın öfkesindedir artık. Soğumuştur kaleminden biraz
zorla yazilmaz.beyin zora gelmez.
zoraki yazilan okuyana tat bile vermez.
ve ben hep derim ki kendinle basa cikamayana bin psikolog dahi yardimci olamaz.
cok farkli ve güzel bir yaziydi
yüreginize saglik.
saygilarimla
bezm-i cihan... Benim sizi okuduğum gibi, siz de beni okumaktasınız. Teşekkür ediyorum. Evet... Bence de her zaman yazmak. Edebiyatın konu sınırı yoktur dediğiniz gibi... Elden geldiğince, yürek yettiğince güzel yazmak...
suskunbiradam tarafından 12/29/2009 12:51:23 AM zamanında düzenlenmiştir.
Bazen, bazı "şey"leri, 3. kişilerle paylaşmak istediğimizde zorlanırız. Bir kelime, içimize sinmez. Bir diğeri, "şey" e yakışmaz. Pek çoğu, yeterli gelmez. Ruhumuzda ki çelişki parmaklarımıza yansır ve yazamaz oluruz. "O" nun okumasından, daha önemli olan, bitirdikten sonra, kendimizin de okuyacak olmamızdır.
Eğer bizi incitmiyorsa, "O" nu da incitmez. Parmaklarımızı durduran aslında saygı, sevgi, özen dir. Değer dir.
Üç boş sayfa koydum masaya / Birde kalem aldım elime / Bir sayfa benim / bir sayfa senin / Son sayfada bizimdi / Beni bir satırda anlattım / Seni bir sayfada / Bizim sayfamız boş kaldı / Kalemden kıskandım, / kağıttan kıskandım /Bizi kendime sakladım / O boş sayfanın yerine / Bize ait her şeyi / Kalbime yazdım.
Saygılar
narmer tarafından 12/28/2009 2:31:00 PM zamanında düzenlenmiştir.