SOKAKTAKİ AĞAÇ
Her gün bana bakarak geçen bir sürü insan var bana bakınca anlamlar yükleyen sonbahar gelince bana şarkılar yapan bana yazılar yazan bir çok farklı insan...geçerken yapraklarıma asılıp sallanan yapraklarımı koparan çok kişi..bazıları varlıgımdan bile habersiz geçiyorlar yanımdan..
Farkında değiller içimizdeki savaşların...güneşe ulaşmak için birbirlerinin kuyularını kazan yapraklarımın..zirveye ulaşmak için yapılan çabaların.. farkında degiller.. bazılarının kandıklarının bazılarının kandırıldıklarının...yaprak deyip geçerken zavallıya bakar gibi baktıgınız yapraklarımdan bahsediyorum..rüzgara yagmura maruz kalan ama güneşi görünce umutlarını yeşerten sizin sadece biyolojik olarak yeşerdiklerini sanarak baktıgınız yapraklarımdan..
Bir yarış halinde en yükseğe koşan yapraklar, koşmaktan yorulmuş yaşlı yapraklar,koşmaya aciz tembel yapraklar ve yarışa hiç girmemiş olan yapraklar ne kadar da basit dimi gözünüzde..size oksijen kaynagı olan yeşillikler sadece sizin için..
Ama sorarım size..benim yapraklarımdan farkınız ne? benimde dünyadan farkım ne?sizde bir yere bağlı yaşamıyormusunuz hayatta..? hergün birilerini geçmek için kandırmıyormusunuz digerlerinizi..yada birileri sizi geçmesi için kanmıyormusunuz? bir yarışta değilmisiniz? olumsuzluklar bitince güzel şeylerde umutlarınızı yeşertmiyormusunuz?
Sizede zavallı gözüyle baktılar mı?anlamlarınızı bilmediler mi? o zmn sorarım size farkınız ne yapraklarımdan?
BEN SÖYLEYEYİM..OKSİJEN ÜRETEMİYORSUNUZ....!!