Ruh Güzeli 5

• 24 Aralık 2009 Perşembe 18:39:58

Diye geçirdi içinden Kerem.
-Hoş geldin,diyerek karşıladı Nazlı ve yüzündeki hoşnutsuz ifade dikkatini çekti.
-Hoşbulduk derken Keremin yüzü allak bullak;ben ne ettim de yengemin sözüne inanıp da ,iyice görüp tanımadan bu evliliği kabul ettim ,diye kendisiyle kavga ediyordu.Nazlı onun haline bir anlam veremediği için
-canın bir şeye mi sıkıldı?
-şey ...biz galiba oturup uzun uzun konuşmadan ,birbirimizi tanımadan acele evlilik kararı
aldık.deyince Keremin kendisini beğenmediğini anladı.Uzunca bir sessizliğin ardından ,ken-
disine bile yabancı gelen bir sesle:
-Kerem anladığım kadarıyla beni iyice görmeden ,tanımadan evlendiğine pişmansın.İstemediğin bu evliliği devam ettirmek zorunda değilsin.Sadece senden bir ricam var .Diğer odayı senin kalabileceğin gibi hazırlarım.Bir süre normal hayatımızı yaşıyormuşuz gibi buraya gelip gidersin.Bir süre sonra ,anlaşamadığımızı ileri sürüp boşanırız.Eğer bu gece çekip gidersen,düğün gecesi terkedilen bir gelin olarak düşeceğim durumu düşün.Ayrıca ailemin ve senin amcanların da çekecekleri üzüntü de çok korkunç olur.Bunu lütfen gözönüne alarak kararını ver.
Nazlıdan böyle soğukkanlı davranmasını beklemeyen Kerem ,ne yapıp nasıl davranması gerektiğini düşünmek için yığılır gibi en yakın koltuğa çöktü.
-Allahım ben şimdi ne yapmalıyım.Nazlının üzüntüden iyice solan yüzüne bakamadan biraz
düşündü.Nazlının teklifi en mantıklısıydı galiba.Evi terkedib gitse ne diyecekti; önce kız tarafına sonra kendi akrabalarına.
-Tamam dediğin gibi olsun ,bir süre böyle yapalım.
Birkaç ay bu halde geçti.Nazlı hergün normal işlerini yapıp ,yemekleri hazırlıyor,akşamları Kerem gazetesini okuyup,radyo dinlerken Nazlı da ya kitap okuyor ya da nakış işliyor .Bazı akşamlar kapıyı açmadan önce ,Nazlının billur sesiyle yanık bir türkü söylediğini duyuyordu. Nazlıyla yavaş yavaş havadan sudan konuşmalara başlayan Kerem, onun hiç de cahil ve sünepe bir kız olmadığını;bazı konularda kendisinden de bilgili
olduğunu hayretle görüyordu.Bir süre sonra gündüz işteyken, onunla konuşup sohbet
etmeyi özlediğini farketti.Konuşup gülerken aslında ne kadar cana yakın olduğunu gördü.
.O gün işyerinde çok dalgındı.
-Senin bir sıkıntın mı var Kerem? dedi patronu
-Bugün biraz erken çıkabilir miyim ?Bazı işlerim vardı.
-Tabi oğlum zaten bu saatten sonra fazla giden gelen olmaz.
Eyüp camiinin bahçesinde bir sıraya oturdu.Nasıl davranması gerektiğini düşünmeye başladı.Ya Nazlının gönlünü alıp normal evli çiftler gibi yaşamalı;ya da boşanmak için mahkemeye müracaat etmeliydiler...Uzunca bir süre hareketsiz, beyninden geçenleri sıraya koydu,sonunda Nazlı kendisini affedip ,eşi olarak kabul ederse evliliğini sürdürmeye karar verdi.Yalnızca güzel olmadığı için ,çok becerikli, hamarat ,
kültürlü
eşini bırakmaya içi razı olmadı.Çiçekçiden kırmızı güllerden kocaman bir buket yaptırdı,tatlıcıdan bir kutu da tatlı alarak evin yolunu tuttu.
Kapının zili çaldığında Nazlı akşam için salata yapıyordu.
-Geldim bir dakika diye seslenirken ellerini kuruladı.
-Aa sen miydin erken geldin.
-Evet işten biraz erken ayrıldım,bu arada iyice düşündüm.Önce kabul edersen bu çiçekler
senin için.
-Teşekkür ederim diyen Nazlı bu günün diğerlerinden farklı olacağını anladı.
-Yaptığım bağışlanamaz saygısızlık ama eğer beni affedip kabul edersen , seni ölene kadar sevip sayarak hayatımıza devam etmemizi teklif ediyorum .
Nazlı bir eliyle çiçekleri aldı ,diğer elini eşine uzattı....

Nazlı karakteri gerçek hayatta farklı bir isimle 1950 lerde Eyüpte yaşamıştır.