kaybettığim bir şey var

• 24 Aralık 2009 Perşembe 04:57:20

Bu gece çok üzgünüm, içimin acısını sayfama dökmek istiyorum. unutamam ve unutmakta elimde olmayacak, biliyorum , uzun yıllar emek verdiğim, çok tatlı kızım dagıl cinsi köpeğimi(tango), kalp krizindan kaybettim. üzgünüm, dertliyim çaresizim . O’na olan sevgim ve onun bana olan sevgisi nasil anlatılır ki ?. . . onunla tam 15 yıl ve 3 ayı paylaştık, o mükemmel bir sevgi yumaği idi, dostumdu benim, arkadaşımdı, gözleri hep gözlerimi arardı ve bulurdu . O sıcacık bir varlıktı, derdini nasıl da anlatırdı bana ve benim üzgün zamanlarımı, nasıl da yakalar gelir sokulurdu yanıma, patisini uzatır beni kendine nasıl çekerdi. Çok üzgünüm , çok mutsuzum, çok dertliyim. Ama yapabileceğim hiç bir şey yok . Acaba, acımı yazmakla hafiflete bilirmiyim, bilmiyorum, anlatamam da bunu kimseye, Allah beni affetsin emek verilen her şey kıymetlidir ya, işte öyle bir şey. Ağladım, çok ama içimde hiç ukte kalmadı ,bir hafta onu klınığe taşıdım serumlarla besledim, yapılabilecek ne varsa tedavi babın da hepsini yaptırdım, ama ömre ömür katmak ne haddimize, artık yaşlı idi kurtulamazdı ecelden . Veteriner hekim iyi yaşamış dedi, ama ben, beni bırakıp gitmesini hiç istemezdim, hep aklıma Bekir Coşkun geliyor ne çok sever hayvanları, ne mutlu bu sevgiyi bilenlere, bir yaz günü idi ve hacca gitmiş bir aile büyükleri, dönüşlerinde, benim kızımın annesini sokağa ,atmışlar ,bana alırmısın dedı arkadaşım , kabul ettim meğer hamile imiş aldığım köpek, sonra evimde 4 yavru geldi dünyaya , işte onlardan biri idi tango, ismini şimdi isviçrede yaşayan kızım koymuştu . Onu bütün aile çok sevdik ve ben bu anne kızla 16 senemi geçirdim . Bir söz vardır ,insanları tanıdıkça hayvanları daha çok sevdim diye, aynen bunu yaşadım ben , siz üzgünseniz inanın onlarda üzgün, siz mutluysanız onlarda mutlu , şimdi içerde soğumuş vücudu yatıyor ve eşimin kolların da uyurken gitti ölüme diyemiyorum, uçtu ve ben onu bir daha hiç göremiyeceğim, o benim şımarık küçük kızım dı . Eşimi benden kıskanır , hep aramızda otururdu ah o çok tatlı bir varlıktı.Annesi kanserden ölünce ki onun da hastalığı 3 ay sürdü ve onun sancılarını da birlikte yaşadık o bana destek verirdi, sanki bir gölge idi peşimde, allahım diyorum , inşallah bu tatlı varlıklar çok acı çekmiyorlardır , ölüm ne soğuk geliyor, hasret , özlem ,arkasından sevilen bir şeyi kaybetmenin sıkıntısı, bu nasıl birşey .Hayat da her şeyin ayrı bir sevgisi var, ayrı bir yeri var. Ben onun artık resimlerine bakarak mı teselli bulacağım ,ne yazık ki öyle, kızım benim ,ben kapıdan çıkarken ki üzüntüsünü ,dönüşteki sevinçle oyuncağını bana getirişini, hasılı şımarıklıklarını unutmıyacağım . O nerelere gitti ise, hayvanlar ölünce ne oluyorlarsa ki, onlar yok oluyorlarmış bir daha enerjileri olmuyormuş , o benim yavrum huzura kavuşmuş olsun , bugün çok üzgünüm ve ben can dostumu kaybettim , tangomu yitirdim. Tek tesellim annesine kavuşmuş mudur acaba ? onu bir daha göremiyeceğim, öpemiyeceğim, ben bugün çok üzgünüm.