KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
BEN VARDIM ;YALNIZDIM
Şu yaşadığımız günler, geçmişimizin ta kendisiymiş.Her bahar ayında açan çiçeklerin kokuları,o başımızda esen kavak yelleri, her kış akşamının insanı delirtircesine üşütmesi ve nihayetinde dopdolu ayaz kokması aslında geçmişin ayak izleri...
Düşünüyorum da her mevsimin kendini tanıtan yanları olmasa ne yaşadığımız zamanı tanımlayabiliriz;ne de bulunduğumuz mekanı,bu zamanlar üzerine ne hayaller kurabiliriz, ne de anılarımızı bişeylerle tamamalayabiliriz...
Bir kış gecesinin insan hayatında ne derece anı yüklü olduğunu bir tahmin etmeye çalışsanıza!Bunu tahmin ederken bile ne güçlüklerle karşılaşırız.Osoğuğun içimize işlediği anlar,yağmurun yüzümüzü haşlarcasına hiddetle yağışı ya da insanı bir yandan esir alan diğer yandan tatil havasına sokan kara ne demeli...Bunların hepsi bizim hayatımızda hatır bırakan izler değil midir? Kimbilir kaç defa kar yağdı diye okula gidemedik ya da şiddetli rüzgarın esişiyle pencerelerimiz kendini savunamadı,yağmur kaçımızın çatısından sızarak anılarla bütünleşti...
Çok defa kış gecelerinde elektrikler kesilir ve nedense çocuklar o sırada kendilerini büyüklerinin siperinde bulurlar!Çünkü onlar şu sıralarda unutulmaya yüz tutmuş masalları dinlemek isterler.Bir sessizlik rehin alır ortalığı çıt çıkmaz ve başlanır söze;BİR VARMIŞ BİR YOKMUŞ...
Şimdi vakit gece yarısı,mevsimlerden kış ve ben yalnızım;bana masal anlatacak kimsem bile yok!BEN VARDIM YALNIZDIM...
Çocukluğumu özledim!!!
YORUMLAR
Kibritçi Kız
SERAP HOCA
--------------------------------------------------------------------------------
Yalan gerçekler.
--------------------------------------------------------------------------------
SİZ HİÇ ÇOCUĞUNUZA KİBRİTÇİ KIZ MASALINI ANLATTINIZ MI?
BEN ANLATAMIYORUM. ANLATMAYA BAŞLADIĞIMDA ELİNDE BİRKAÇ KİBRİTİYLE TİTREYEN O ÇOCUK GELİYOR GÖZÜMÜN ÖNÜNE...LAPA LAPA YAĞAN VE YAĞARKEN KİMİ ÇOCUKLARA SEVİNÇ, KİMİ ÇOCUKLARA KEDER VE ÜZÜNTÜ VEREN KAR GELİYOR AKLIMA...YAŞITLARI ANA BABALARININ DİZLERİNİN DİBİNDE OTURURKEN ÇALIŞMAK ZORUNDA KALAN ÇOCUKLAR VAR, BİZİM ÇOCUKLARIMIZ ONLAR DA TIPKI KİBRİTÇİ KIZ GİBİ...ONLAR GELİYOR AKLIMA...
KİBRİTÇİ KIZ MASALINI ÇOCUKLARA ANLATMAYIN. MASAL DİNLEYİP MUTLU OLMAYI DÜŞÜNEN ÇOCUKLARIMIZIN YÜREKLERİNİ İNCİTMEYELİM. NEDEN Mİ? BİR KEZ KOYUN KENDİNİZİ O MASALI DİNLEYEN ÇOCUĞUN YERİNE. DAYANABİLİR MİSİNİZ ANNESİZ, BABASIZ BİR ÇOCUĞUN KAR ALTINDA KİBRİT SATMASINA? İNANABİLİR MİSİNİZ O SOĞUKTA BİR KÜÇÜCÜK İNSANIN KİBRİTTEN ÇIKAN ŞULELERLE ISINABİLECEĞİNE. HAYALLERİYLE MUTLU OLMASINA, YÜREĞİNİZ DAYANIR MI O ÇIPLAK AYAKLI ÇOCUĞUN? VE ONUN ELİNDE KALAN SON KİBRİTİN IŞIĞINDA GÖRDÜĞÜ MUTLU AİLE TABLOSUNUN BİR HAYAL OLDUĞU GERÇEĞİNİ KABULLENEBİLİR MİSİNİZ?YÜREĞİ NASIL DAYANIR SABAH UYANAN İNSANLARIN , KARLARIN ÜZERİNDE UYUR GİBİ KIVRILIP DONAN YAVRUCAĞIN GÖRÜNÜMÜNE? NEDİR MASALIN ÖZÜ?HAYALLERİYLE MUTLU OLARAK ÖLDÜ KİBRİTÇİ KIZ. ÇÜNKÜ ELİNDE KALAN SON KİBRİTLERİ KENDİ İÇİN KULLANDI, YAŞAMI BOYUNCA GÖRMEDİĞİ HAYALLERİ GÖRDÜ, MUTLU OLDU AMA DONARAK ÖLDÜ. O, DONARAK GİDERKEN SEVDİKLERİNİN YANINA, YAKINLARDAKİ EVLERDE YAŞAYAN MUTLU AİLELERİN ONUN VARLIĞINDAN BİLE HABERLERİ YOKTU.
İŞTE BUNUN İÇİN BU MASALI BÜYÜKLERE ANLATALIM VE BİLSİNLER Kİ ONLAR , SOKAKLARDA AÇ , ANNESİZ, BABASIZ, YUVASIZ ÇOCUKLAR VAR. BU ÇOCUKLARIN BELKİ DE ELLERİNDE SATACAK BİR KUTU KİBRİTLERİ BİLE YOK. MASALLARLA KANDIRMAYALIM ÇOCUKLARIMIZI.
BİZ MASALLARLA BÜYÜDÜK, ONLAR MASALLARLA BÜYÜMESİNLER ; HAYAT, BİR MASAL DEĞİLDİR.
SERAP HOCA
-----------------------
DOST YÜREĞİNİZE SEVGİLER...
