17
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1129
Okunma
Ruhumun tadı yok bu günlerde. Sessizce siteden ayrılmayı düşündüm bir ara, sonra vazgeçtim. Dün Mernis 38 rumuzlu bir kardeşimin feryadına yetişip siteden ayrılmaması için söylendikten sonra, kendime yakıştıramadım doğrusu...
Ruhumun tadı yok dedim ya...Birlikte gözden geçirelim tatsızlığımızın nedenlerini istedim. Arada bir ruh dünyama format atmak için yaptıklarımı gözden geçiririm, sorgularım kendimi kısacası masaya yatırırım...
Dün gece öyle yaptım, bir konudaki rahatsızlığım sizleride ilgilendirdiği için paylaşıyorum. Yalnızca bir konu...Siteye üye olduğumdan bu güne 169 şiir, 35 yazı yazmışım. Hiç biri güne düşmemiş ? Neden sizce ? 204 de bir, bile başarım yoksa ben neden yazıyorum ?
Her gün seçki olması da zaten biraz ters geliyor bana. Yarışmalar arada bir olmalı, heyecanı yaşanmalı ödüller verilmeli. Seçecek olan kurul üyelerinin hiçbiri sitede yazan arkadaşları tanımıyor olmalı. Kısacası seçkinin bir değeri olmalı diye düşünüyorum.
Arasıra dostlardan özel mesajlar geliyor yazı yazdığını belirten. Mesaj alınıyor tabi anında...Puan istiyor arkadaşımız. Site dünyanın bir maketi. Dilencilik nerde artar arkadaşlar ? Bu günlerde dilenciler arttı sitemizde...Nolur kırılmasın eş dost. Onlarda haklı...Onlarda emeklerinin görünmesini istiyorlar. Dilenciliğin ortadan kaldırılmasını arzu ediyorum.
Seçilen şiirlere bakıyorum çok güzeller itirazım yok. Çünkü duyguların aktarımı varsa ki, şiir öyle birşey, her kaleme saygı duyarım. Seçkiye girmeyenlere bakıyorum onlarda çok güzeller...Birtürlü anlamıyorum neye göre seçiliyor ?
Bu arada ilkokul birinci sınıfa giderken ki günlerimi hatırladım. Her gün çantamı alıp okula gidiyorum. Üç grup halinde sıralar. Bir süre sonra üç gruptan bir sıra yan tarafa çekildi. Yakasına kurdele takılan bir arkadaşımız o sıraya geçti. Okumayı sökmüştü çünkü. Derken kurdeleliler arttı. Sınıf ikiye ayrıldı. Kurdeleliler kurdelesizlerle dalga geçmeye başladı. Ardından dövüşler...Kavgalar. Çok öfkelenmiştim o zaman da bu seçilme işine. Okumayı söktüğüm halde öğretmenime göstermedim. Kurdelesiz o yılı bitirdim. Sınıfta kaldım tabi. İkinci yıl ki öğretmenim kurdelelerle uğraşmadı. Ayrım yapmaksızın kucak açtı tüm öğrencilerine. Kavgasız gürültüsüz o yılı başarıyla tamamladık.
Neyse, işte böyle dostlar. Sizlerle paylaşmak istedim düşüncelerimi. Bir hatam olmuş sa af ola...Sevgilerimi gönderiyorum ayrım yapmaksızın yazımı okuyan herkese..