GÖBEK ADIM BAYRAM ALİ…
Göbek adım Bayram Ali
Kurban bayramının şafağında doğumum
Zorunlu miras almışım dede adını
Elli küsur sene oldu
hep gururla taşıdım...
Ağzından değil
aslanın midesinden çaldım ekmek paramı
ondan ötürüdür ki
Baba-mın berber dükkanına
on yaşında çırak oldum...
İnançsızım on üç yaşımdan beri
günahkarım
Cehennem olacak ölünce yolum
Suçsuzum diyemiyorum fakat
haksız yere dayak atan
imama kızıyorum...
Apansız gelen
Apansız biten
sevdalarım oldu bu yaşa kadar
bitti denilen
bitirdim denilen
bitirilse de yüreğimden hiç silinmeyen...
Yaldızlı kağıtlarla kendini gizlese de
kaderim esmer
İlkokul sıralarında başladım onları sevmeye
Çoğu bilmezdi sevildiğini
Mısra olur dökülürdüm gece karanlığında
elim ayağıma dolaşırdı
onlara rastladığımda
Kızarıklığımdı
yüzümden hiç eksilmeyen...
Burcumdan almışım karakterimi
iğne ucuna yenik
balon gibi inadım
Beni bile korkutur şekil ve şemaili
Sağanak görüntüsündeyim kupkuru bedenimle
Sönerim cılız ateş misali ya da
yaz yağmuru gibi yağarım…
Göz bebeklerimin bakışı mavi
Bir can aldı götürdü parlaklığını
O günden beri
hasretine prangalı
puslu ve nemli...
Soyum Kırım’dan gelme
Tatar diyorlar
Dedeler yola düşken bostorgay göçü gibi
Toprakları bol olsun
Babamla annem
Romanya muhaciri...
Elli altı yılı on iki mayıs
İstanbul doğumluyum
Bayram Ali koymuşlar göbek adımı
Yaşım sona yaklaşmış
ve hala sevdalıyım
Sevdadan yaralıyım...
İstanbul 09.08.09