ŞİMDİ YALNIZIM
Herşeyimiz vardı bizim....
yerdeki kırıntıları toplayacak gırgırımız,saksı saksı çiçeklerimiz vardı.Güneşimiz vardı bizim evimizi sımsıcak ısıtan,yıldızlarımız vardı gelecek güne ışıklar saçan...
Annemiz vardı bizim o evde ve babamız da....Çocukluğumuz vardı bizim evimizde;gülücüklerimiz,yarım utangaç bakışlarımız ve dahası şımarık ağlayışlarımız,inci gibi parlayan gözyaşlarımız vardı.
Sevgi vardı bizim evimizde ve şefkat...Sevilirdik ,saçlarımız okşanırdı o evde,bazen hiddetle karşı çıkılırdı bize ama ne olursa olsun huzur vardı bizim evimizde...
Bir kap sıcak yemeğimiz,güzel düşlerimiz,tertemiz geleceğimiz,sımsıcak yatağımız vardı o evde...
Evet o ev artık yok; o umutlar yok ,o sıcaklık yok,o yemekler yok , o yatak yok,saçımızı okşayanlar da yok dahası o ev artık yok;anne yok baba yok...
Varolan tek şey var o da ;-benim- duvarları olmayan o evde ;yüreğim kırık,yaralı yorgun bir çocuk,yalnız yapayalnızım şimdi bizim olmayan o evde....
YORUMLAR
Dramatik bir yazıyla,insan karşılaşınca haliyle,kuzeyden esen lodos karşısında eriyen kar gibi oluyor..
Ancak her eriyiş bir kükreyiştir,eriyen karlar için.Bazen bereket olur iner tarlalara,bazen de önüne ne bulursa çar çöp silip süpürüp gider,felaketler.
Biz adem oğulları ise,tedbir alıp takdire rıza göstermeliyiz diye düşünmekteyim.
Tüm olumsuzluklar aşılmayacak kadar can sıkıcı değillerdir...
Her yokuşun mutlaka bir inişi vardır.Bütün geceler sabahlara gebedir...Sabır sa en iyi bir ilaçtır...
Bizlere,iyi ve doğru olanı hatırlatan bu güzel fikir yazısını okutan el,düşünen beyin,ifşa eden yürek her daim var olsun efendim...
gununbirinde tarafından 12/26/2009 11:00:20 PM zamanında düzenlenmiştir.
Bir kap sıcak yemeğimiz,güzel düşlerimiz,tertemiz geleceğimiz,sımsıcak yatağımız vardı o evde...
Evet o ev artık yok; o umutlar yok ,o sıcaklık yok,o yemekler yok , o yatak yok,saçımızı okşayanlar da yok dahası o ev artık yok;anne yok baba yok...
Varolan tek şey var o da ;-benim- duvarları olmayan o evde ;yüreğim kırık,yaralı yorgun bir çocuk,yalnız yapayalnızım şimdi bizim olmayan o evde....
yalnız olmak zordur,,,
ama yazınız
ama kaleminiz çok edebiydi.
onu vurgulayarak size söylemek istiyorum.
saygımla.
"yalnız yapayalnızım şimdi bizim olmayan o evde.... "
yazıları okurken şans eseri uğradım sayfanıza...aslında ilk başta sevindim yazı kısa diye...ama sonra...
uzun zamandır okuduğum içinde tasvire gerek olmayan ama insanı türlü hayallere daldıran bir yazı...yalın...sade...tam hedefe gidiyor...eski türk filmleri tadında...çok sevdim yazınızı...kutlarım...