ÖLÜMÜNE YAKIN BİR ÖĞRETMENİN ÖĞRENCİLERİNE MEKTUBUDUR

• 20 Aralık 2009 Pazar 23:35:22

(Bir insanın hayatta ailesini ve öğretmenini seçme gibi bir şansı yok ve hiçbir zaman da olmayacak)

Eğitime sonsuza kadar gönül veren ve kısa hayatını çocukların okuması için adayan bir öğretmenden minik öğrencilerine:

Kimbilir
Kaç bahar kaç hazan geçirmiştir
Ölü diri binlerce yaprak
Ve yıllara inat uzanıvermiştir dallar
Sonra leyleklere taht kurar bağrında bu asırlık çınarlar
Bilmem kaç nesil konaklamış gölgesinde
Ve daha kaç nesil yaslayacaktır sırtını umarsızca

Bu bir tesadüf değildir
Vaktiyle,
Alın teriyle yıkadığı çürüyen bedenin nasırlı elleri
Önce bir tohum atmıştır toprağa
Ve bu topraklar daha kaç çınara gebe kalacaktır kimbilir,kuraksız,çoraksız…
Unutma ki sevgili çocuk; emeğin yetiştirdiği bir çınar da sen olacaksın. Asaletinle ve gücünle mekanı olacağın nesillerin senin gibi nicelerini yetiştirmesine vesile olacaksın.Sabrınla ve emeğinle yılmadan ilerleyeceğin bu yolda birçok engelle karşılaşmak zorunda kalabilirsin.Ben başarmak için giriştiğin bu yolda karşına çıkacak zorluklara göğüs gerebileceğin inancını,yüreğinde yaşatacağına inanıyorum.

Senin hakkın olan bu eğitim yolunu kimsenin elinden almaya gücü yetmeyecektir. Şüphesiz bu yolda ilerlemeni engellemek cahilliklerin en büyüğü olacaktır. İlimin,bilimin,yeryüzüne hakim olduğu çağda cahillik her halükarda savunmasız kalacaktır.Bu çağı daha ileri seviyeye taşımak ve yaşatmak senin bu uğurda vereceğin savaşın elindedir.Yaşam,içinde bulunduğun savaşta kaleminle ve aklınla vereceğin mücadele sonucunda elde edeceğin zaferle ödüllendirecektir seni.Bu ödül senin hayatının bir dönüm noktası olacaktır.Hatta sadece senin değil,birçok,belki de pek çok kişinin hayatının dönüm noktası olacaktır.

Dinle!

Sen büyüdükçe gücüne güç katan yeni nesilleri bağrına basacak olan asırlık bir çınar olacaksın.Tıpkı yeni filizlenen bir çınar gibi,yani;birinci sınıfı okuduktan sonra okulu olmayan köyüne dönmek zorunda kalan ve yılmadan okuma yazma bilmeyen onlarca yaşıtına öğretmenlik yapan,küçük kalbinde büyük umutlar taşıyan Sibel gibi.O verdiği mücadelesi sonucunda sesini duyurdu ve köyüne okul yaptırma yolunu açtı.

Biliyor musun sevgili çocuk?

Ben hepinizin büyük umutlar taşıyan yüreklere sahip olduğunuza inanıyorum.

Kuraksız topraklarda yaşamak, yaşatmak adına eğitim yolunda ilerleyen nesillerin koynuna umut dolu yarınlar bırakıyorum.

Ben gidiyorum sevgili çocuk,

Sen kal.

Bu güzel ülkenin senin gibi güzel insanlara ihtiyacı var...