KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 1284 Okunma
- 17 Yorum
- 1 Beğeni
Bir şey hatırlatmalı...
Koca bir günü nasıl tüketirim ki ,ne yapacağını bilemeyen ben?
Sanki kalbimde bir yeri acıyormuş gibi geliyor.Sanki çok önemli bir şeyi unuttum ama hatırlamıyorum. Sanki onu bekliyordum yıllardır da artık beklemekten yorulmuş gibiyim.
Sanki söyleyeceğim çok şey vardı dilimin ucunda da aklımdan uçup gidivermiş gibi… Öylece kalakaldım işte pencerenin önündeki sardunyanın yanında....
Acaba unutabilecekmiyim onu da bir gün?
Unuturum tabii, neden olmasın ki?
Ama işte,
Nasıl unutur insan, nasıl unutur? Nasıl unutur?
Onca heyecanı, onca terlemeyi, beklemeyi, sevmeyi, küsmeyi nasıl unutur?
Turuncu terliklerini, gitarıyla çaldığı o en güzel şarkıları, simit ayran yediğimiz tenefüs aralarını, yaz çiçeklerini, sahilde serseri gibi dolaştığımız o duvarın önünü, onun evine giden otobüsün numarasını, hayret nasıl unutur?
Aramadı, aramadı, aramayacak… Sevmiyor aslında, sevmedi beni, sevmeyecek… Arasam mı, aramayacağım, arayayım bari…
Nasıl unutur insan 17 yaşın bütün dertlerini?
Aramadı, sevmedi, arasam mı demeyi…
Kahverengi gözlerini, dalgalı saçlarını, pembe minik günlüğümüzü, sevgi yolundan aldığımız yüzükleri,beraber içtiğimiz kaçak sigaraları, el ele izlenen filmleri…
Nasıl unutabilir ki insan?
Beyazlamış mıdır acaba saçları? Yormuş mudur hayat onu da?
Evlendi mi acaba? Çocukları var mı?
Düşlediği yerde mi acaba hayatı?
Unutmuş mudur acaba oda hiç unutmam dediklerini; verdiği sözleri ?
Beni unutmuş mudur acaba?
Belki o da benim gibi şimdi ölesiye yalnızdır.
Belki onun da benim gibi o yeşil elmayı tam ısıracakken gözleri dolmuştur.
Acaba dürüst müdür yoksa hala sahtekâr mı?
Nasıldır evi, nerededir?
Gitar çalıyor mudur hala?
Otantik cafeye gidip benim gibi boş boş bakınıyormu acaba?
Turuncu terliklerimi giyiyor mudur?
Çikolatalı pastayı seviyor mudur hala?
Balık yemiyormu yoksa yedirdi mi birileri ona?
Benim mor çiçekleri sevdiğimi hatırlıyormu acaba?
Şarkıları ezberlemeyi bırakmış mıdır?
Kimi okur, kime inanır, nasıldır?
Benim ahım tutmuşmudur acaba?
Mutlu mudur, koca bir öğleden sonra İzmir’de? Yâda belki İstanbul’da, Kütahya’da, Ankara’da, Antalya’da? Bir yerlerde işte...
Alsancağın o en kalabalık meydanında… İlk gençliğimizin geçtiği yollarda,gelip gidene bakarken…
Acaba siz yolda yürürken birden ben şimdi ne yapacağım diye sordunuz mu kalbinize hiç? Şimdi ne yapacağım ben?
Nasıl geçecek bu gün ve de sonrasındaki günler ? Kalpte bunca acı varken, bunca unutulmamışlık arasında ...
Gidişiyle yüreğime en derin çiziğini atan serseri..
Bir küçük karınca, bir minik çiğ tanesi, bir papatya demeti…
Birşey hatırlatmalı sana da beni...
YORUMLAR
emin ol hatırlıyordur ve şuna da eminim ki yorgun bir pişmanlıkla bir gün kapın çalınacaktır
fakat o vakitten sonra bir işe yarar mı onu çok bilemem
ama şunu en içten yüreğimle söylüyorum ki
kimsenin ahı kimsede kalmaz
bu dünyayı geç
ama ahiret yurdunda çekilen ızdırapların ve onca acı dolu yılların bir hesabı olacaktır
boşver be güzellik
mutluluk oyunu yalnız oyna
değmezmiş de ve ardına bile bakma
sevgimdesin
hadi kal sağlıcakla
.........
yazınızı okuduktan sonra kendime sordum, " ben kimseye ah etmiyorum. neden?" diye...ya eksik bir şeyler var, ya da yaşanmışlıklar acıtmadı canımı...benim canımı acıtmayan bana böyle yazılar yazdırmayan yaşanmışlıklar, karşı tarafa bunları yazdırmış mıdır acaba? bilmiyorum...sanırım ikincisi ağrı basıyor...emeğinize, yüreğinize sağlık....
Acaba siz yolda yürürken birden ben şimdi ne yapacağım diye sordunuz mu kalbinize hiç? Şimdi ne yapacağım ben?
Nasıl geçecek bu gün ve de sonrasındaki günler ? Kalpte bunca acı varken, bunca unutulmamışlık arasında ...
Gidişiyle yüreğime en derin çiziğini atan serseri..
Bir küçük karınca, bir minik çiğ tanesi, bir papatya demeti…
Birşey hatırlatmalı sana da beni...
çok güzel bir duygu paylaşımıydı...kaleminiz daim olsun..
Sade ve çok hoş bir anlatım. Etkilenmemek mümkün değil. Kaleminiz daim olsun. saygılar...
Sevgili İzmirli Şairem,
Duygusal bir öykü okudum.
İzmir'li olupta, duygusal olmamak bir eksiklktir.
Siz en iyisi yavaş yavaş bir roman yazmaya başlayın,
başarılı olacağınıza hiç şüphem yoktur.
Bu güzel öykü için teşekkürlerimi sunuyorum.
Sevgilerimle...
Gidişiyle yüreğime en derin çiziğini atan serseri..
Bir küçük karınca, bir minik çiğ tanesi, bir papatya demeti…
Birşey hatırlatmalı sana da beni...
Çok çok harika,zevkle okudum,yüreğinize sağlık,saygılar...
Bir papatya çiçeğiniin çiçeklerini tane tane koparıp seviyor sevmiyor veya unuttu unutmadı çıkmazdan çıkmaya çalışma..
Güzel bir yazı geleceği aydın bir yazar tebrikler.......
çok hoş bir yazı kutlarım ,ayrıca duygusal
çok güzel ve akıcı bir anlatımınız var...
devamını dilerim sevgimle kalın...
Çok güzeldi .
İki yaprak düşer ağaçtan yere biri karışıp ırmak suyuyla akıp gider , diğeri kalır yerde her ikiside birbirinden bi haber yaşar merak içinde" soldumu karıştımı tekrar toprağa filizlendimi yoksa" diye..
Ne fark eder ; oysa aynı dalda rüzgara karşı durmadıktan sonra...
Müthişti çok beğendim Sevgiyle kalın her daim.
özlem özlem ve yine özlem
özlemle beraber düşünülenin yaptıklarını anımsamak acaba hla yapıyor mu diye yad etmek ne güzel aktarmış sevgili şairem duygularını ne kadar güzel ifade etmiş sevgimlesin yüreğin dert görmesin aynen devam
harikaydı
izmirde geçen çoçuklugumdan sonra ...bu şiiri okumak mutluluk verdi yüreginize saglık
süssüz sade cümlelerle derin duygular anca bu kadar güzel anlatılır yüreğinize sağlık
