Ne kadar da kolay değil mi?
"Gidiyorum ben Işın" dedin ve gittin...

Sen gittin ve sonsuz pişmanlıklara bıraktın benle yüreğimi.
Sen belki hep benim yanımdaydın.
Aslında zaten sen hiç benim olmamıştın ki.
Ya aklın başka yerdeydi, ya yüreğin...

Oysa şimdi hiç yoksun işte
Bu tarif edilmez bir acıymış meğer.
Gelecek artık sensiz mi yani?
Hayallerim öksüz mü kaldı?
Şu önümde uzanan gelecek hiç bu kadar korkutmamıştı beni...

Hayatla kavgamda hep yarışıp durdum ben.
Bu aralar bir tur bindirdi şu hayat bana.

Akşamları yokluğunun uğultusu içimi yakıyor durmadan.
Sesini özledim bu evde.
Yastığım bile vazgeçmedi kokundan, o da benim gibi...

Artık inanmıyorum düşlerime
Çünkü böyle değildi benim düşlerim.

Ne kadar kolay değil mi,
Gidiyorum dedin ve gittin işte...
Ben de gidiyorum diyorum şimdi hiç bir zaman benim olmamış o yüreğine.
Ama bir de benim yüreğime sormak lazım gidebiliyormu diye...