Elhamdulillahi Rabbilalemin

2- Hamd o âlemlerin Rabbi,

Hamd, âlemlerin rabbi olan Allah’a mahsustur ifadesinde;
Allah’ın âlemlerin yaratıcısı olduğunun altı çizilmekle, tevhit tespit edilip, şirk ve inkarın ise imkansız olduğunun mu-min tarafından tasdik edildiği ortaya konularak; Kur-anın ilk suresinin ilk ayetinde hamd’in, sınırlı yardımlar gördüğün basit mahluklara değil de âlemlerin rabbi makamında olana yapılabileceği ortaya konulmuştur.

Hamd!
Âlemi yaratmakla kalmayıp, canlı cansız tüm yaratıkların, varlıklarını ve varlıklarının devamını sağlayacak bir şekilde terbiye eden Allah’a mahsustur.

İnsanın Hamdini âlemlerin rabbi makamında bir rabbe yapması, yaşamı için yaratılmış olan her şeye muhtaç olduğunun idraki içinde olduğunu göstermektedir.

Hamdin alemlerin Rabbi olan Allaha mahsus oluşu; tevhid inancına temel teşkil ettiği için Kur-anda muhtelif surelerde yer almakla beraber, diğer bir adı da Kur-anın annesi manasına gelen Ümmül Kur-an olan Fatiha-i Şerifede Besmeleyi müteakiben İlk ayet olması ve her namazda okunması gerektiği insanın istifadesine sunulmuş olunan nimetlerin gerçek sahibini unutup gaflet ile saygı ve muhabbet ifade eden ibadetini yaratıklara yönlendirip ŞİRKE girmesinin önü kesilmiştir.

Allahın âlemlerin rabbi oluşu!
Âlemler hayata hizmet edecek bir şekilde terbiye edilmiş ise, hayatın en yüksek mertebesinde bulunan insana ilim, imkan, merak ve ihtiyacının teşviği ile, tüm aleme yayılmış olan ihtiyaçlarını akıl ve hayalinin yetişebildiği her yerden temin edebileceğinin mesajı verilerek, insanı ilim, irade,merak ve sanatsal yetenekleri ile EVRENİ KEŞFE DAVET ETMEKTEDİR.

(EL İLMU İNDELLAH - LA YE-LEMUL ĞAYBİ İLLALLAH)


Hamd:
Övgü, medih, teşekkür manalarına gelmekle beraber.
Kişisel ve basit menfaatler karşılığı ifade edilen bir övgü ve sınırlı bir teşekkürden ibaret değildir.
Evrensel ve küllî değerlere duyulan hayranlık karşısında kapsamlı bir teşekkürün ifadesidir.


(EL İLMU İNDELLAH - LA YE-LEMUL ĞAYBİ İLLALLAH)