KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
BANA NE BÜYÜMEYECEĞİM İŞTE
Nasıl anlatılır ki bilmem.Kelimelerin tıkandığı yer burası...Şimdi daha iyi anlıyorum belkide seni...
Yokluğunun hergünü bir öncekinden daha uzundu....Daha zordu belki de.
Çocuklar büyümezmiş ANNE! Benimkiler de büyümüyor şimdi.Koca bir limandaki sığınılacak en büyük gemiydin benim için sen.Limanımız yok şimdi. Bir sahil kasabasının küçük koyuna
demir attık beraber.
Ben de bir gemiyim artık.Her ikilemde yanıma koşan çocuklarım var.Ve temizlediğimde evimi, karıştıran.Parfümlerimi gizli gizli sıkıp bitiren.Odaları darmadağınık ANNE.Mavi blüzleri hep kayıp.Ve hep dersleri oluyor çağırdığımda.’BOŞVER ANNE ’Diyorlar bugün de dağınık kalsın yataklar.Ve hiç terlik giymiyolar.Artık aşık ta oluyorlar.Her ANNE dediklerinde bana seni hatırlatıyorlar.
Ben büyüdüm bak anne.Ama nedendir bilmem hep çocuk gibi hissediyorum yanında.Az önce aradın ya...Hani dedinya oturup uykusuz kalma bilgisayarın başında.Güldüm Anne,
Aynı sözü ben de söylüyorum kızlarıma...
Sana gelip odanı karıştırmak istiyorum.Anı defterini karıştırıp gizlice okumak istiyorum,yatağında zıplayıp örtüyü bozmak istiyorum.
Kızlarım olmuş olsada ANNE ,ben senin yanında hep çocuk olmak istiyorum.
SENİ SEVİYORUM ANNE.
YORUMLAR
okurken çok duygulandım yazdıklarınızdan. anne özlemi duyan birisinin okumaması gereken bir yazı. sevgiler sevgili dost.
Kim kopardı yıldızları gökyüzünden birer birer
Ay da firar etti, karardı her yer.
Tonlarca ağırlıkta kâbus çöktü yeryüzüne.
Yalnızım yalnızlıklar içinde
Mutluluk göklerde, acılar yerde.
Seninle içtiğim mutluluğu arıyorum,
Bulamıyorum anne!
Ne isterdim biliyor musun?
Sana sarılmak, olabildiğince.
Düş evimin kapısı kilitli, anahtarı sende,
Sokak kedileri gibi kalmışım kapı önünde.
yarın bu şiirimi eklemek istiyorum. tabi ki bu kadar değildi. devamını istersen okursun.
her ne kadar büyüsekte annelerin yanında hep çocuğuz aslında....
içiniz rahat olsun......
sevgilerimle...
