Oysa ben onlara çok yakındım. Hemen yanlarındaydım.
Hani derler ya insan bir şeyin değerini kaybedince anlar…

Aynı şeyleri yazmışız. En büyük sorun anlatamamak ve anlaşılamamak.Tebrikler. Yazınızı kutlarım.Saygılarımla

İnsan herşeyi kaybedince anlar...O yüzden dir acı verir anılar... Hangi göz kendini görmüş ki aynasız.....Acaba görünmek için sizzz neler yaptınızzz.. Hangi yanak öpülmüş kendi kendine ...İnsan bazen tokadını vurmalı sesinin en ince yerine ... Mızrab nereye değerse ses oradan çıkarmış... değdirmeli insan mızrabı kendisine... Ve görmeli önce kendi gözünü sonra göz aramalı bakmak için içine....

HARİKA OLMUŞ GÖNLÜNÜZE SAĞLIK

insan bir şeyin değerini kaybedince anlar…

Aynen öyle, cok gec oluyor bazen birseyler icin..

Güzel yüregine saglik, itiraf etmeliyim ki rumuz cok etkiledi beni..

mutsuz köyün masalcısı

icinde dünyalar sakli bir yürek karsimizda, hosgeldin siteye
güzel kiz..

sevgilerimle

bu kadar keder etme güzel kalem.....elbet bir anlayan çıkar...kısa fakat çok etkili kutluyorum saygılar

en azından siz kendinizi anlıyosunuz:)onu da karıştıranlar çıkabiliyor:Dçok güzel bir paylaşım olmuş tebrikler..

Aile tüm yalnızlara el uzatır. Hayvana, insana, çocuğa, üzgüne, ağlamışa... Onları mutlu etmektir amacı.

Oysa yanıbaşında, bünyesinde yer alan bireyin mutsuz olduğunu düşünemez. Başkalarını mutlu etmenin sarhoşluğuyla kendi bireyini de zaten mutlu sanır...

Bence anlamayan kadar kendini anlatamayanda da az da olsa bir suç var...

Ya sizce? :))

Sevgiler...

Beni de anlamadılar..Yalnızlık herhalde kaderimiz..

Güzel yazı.

SELAMLAR..

merhaba;

yalnızlığı öğrenmek az şey mi? kıymetini bilin bence...hoş geldiniz.

onlar kaybedenlerden olmuş malesef sen hep kazananlardan ol. seni anlamayanlar inat anla çevrendekileri kör gözlere inat bak sonuna kadar sevgilerimle....