On dört Aralık

• 16 Aralık 2009 Çarşamba 13:48:04

Gün 14 Aralık gece karanlık vakit artık hesaplanmayacak kadar kısa. Ayaz vurur ellerime duygu yüklenir yüreğime. Kutlanır doğum günüm uzaktan hasretle. Unutulmuş cümleler kuruldu hatırlandım bir günde olsa. Gülümsedi her yürek gözlerime. Öylesine bir günde değildim aslında. Güzel cümleler kuruldu varlığıma şükreden insanlar tarafından. İyi ki varsın iyi ki doğdun hayatıma dercesine. Oysaki iyi ki doğdun kelimesi sıradan ama vazgeçilmez bir deyiş böyle günlerde. Hayatın kendisi benimdi yirmi iki sene geçirmişim doyamadan belki. Şimdi 14 Aralık benimdi yirmi dört saatin yirmi dördü de. Bunu hissetmek zor oldu ilk saatler vurgundu bedenime. Soğuktu gün sıcak bakışlarla ısındı ayazda ellerim bedenim donmuş yüreğim buzlarını çözmüş bekliyordu saatin geçmesini bugün geçse de aynı yerden devam etsem diye. Belki zamanın daraldığını sadece ben hissedebiliyordum. Biraz daha yorgun biraz daha kırılgandı.

Zaman oluyor ki yüreğimin büyüdüğünü hissediyordum. Görmezden geliyordum hayatın saçmalıklarını bazen. Zaman 14 Aralık 2009 du büyümüştüm. Farkındaydım ya da değildim bazı anların. Herkes kendi hayatını yaşar demeyi şimdilerde öğrendim. Kendim içindim artık. Boşa harcadığım zamanları düşünüyorum da öyle olmasa belki daha çocuktu yüreğim ve bakışlarım. Hayat öğretiyor varlığı yokluğu kimsesizliği. Ziyan olmuş gecelerde bilmem kaçıncı rüyamdayken farkında olamadım zamanın bu kadar çabuk geçeceğini. Yirmi iki sene geçmiş gözlerim aynı kalmış yüreğim büyümüş. Saat şimdi hayatımın baharı Aralığın on dördü. Doya doya yaşamak nasıl oluyorsa öyle yapacağım. Geç kalmış sayılsa da yüreğim gözlerim için erkendi o vakit. Hala acemiyim yaşam sırasında beklemekteyim tedirgin yüreğim.

Bugün benimdi o zaman istediğim şekilde bir gün olsun ama sadece hayallerde. İnsanlar çocukluğuna dönsün. Mesela kar yağsın güne, ömrüm bahardayken. Ellerimiz yalnızlıktan değil kardan üşüsün. Ayakkabımızın yırtık yerinden sular girsin. Bedenimiz mutluluktan titresin. Zaman öyle çabuk geçmesin. Bir ömür sığsın güne. Yalnızlıklar olmasın herkesin bir kardan adamı olsun. Sonra kızaklarla en zor tepelere çıkıp ömür gibi akalım. Yırtık ayakkabılarımız durdursun kızaklı ömrü. Hayaller kurulsun özgürlüğe dair. Zaman hesapları karıştırsın ömür uzasın. Sonsuzluk olsun. Kardan adam erimesin güneşten. Güneşte doğsun mutluluk buharları çıksın ayakkabımızın yırtığından. Hayaller bitmez bu kısacık ömürde. Herkes kendi hayatını yaşar ve herkes kendi hayalinin gerçek olmasını ister. Hayallerin gerçekleşmesi dileğiyle.

Bu yaşımın ilk günüde bitmişti. Yaşam artık eskiye döndü hayal meyal artık her şey. İyi ki doğmuşum sevdiklerime. Ömrümün güzellikleri bitmesin. Bakışlarım yüreğim eskimesin.