MELEKLERİN SAVAŞI

• 16 Aralık 2009 Çarşamba 01:31:38

Herkese “âlim,” olun diye seslenmek ya da bunu istemek olası değildir; ama fikrinizde, zikrinizde “zalim,” olmayın demek herkesin herkese söylemesi gereken bir sözdür!
Bilginlik insanın özünde vardır; bunu keşfetmek için salim kafayla düşünmek ve yaşam denilen telaşlı temaşaya sırası gelince ayak uydurarak koşmakla, yeri gelince de asude bir akşamda ılık adımlarla yürümekle başlar.
Eğer fırtınalı bir havada aheste adımlarla yürümeyi beceriyorsanız; işte o zaman koşullara karşı bir duruşunuz oluşmuş demektir.
İster aşkta isterse memleket davasında, “ölürüm,” ya da “öldürürüm,” demek çok basittir. O kadar basit bir şeydir ki ölmek de öldürmek de!
Bunu bir fedakârlık veya bir başarı olarak algılayarak bu tür eylemlerde bulunmak büyük zayıflıktır.
Asıl zor olan insanların birbirini anlayarak bir arada dirlik içinde yaşamayı becermesidir.
Bunu her insan becerebilir mi?
Elbette!
Peki, bu nasıl gerçekleşir?
Sadece “insan eşittir insan” felsefesine düşüncemizde fırsat vermek yeterlidir.
Hiç kimsenin şüphesi olmasın!
Her milletten ve her dinden birer çocuk alarak hepsini bir adaya koysanız ve hiç karışmasanız, bunlar ne kendilerini ne de diğerlerini başkalaştırır veya ötekileştirir.
Ne zaman çıkarlar söz konusu olursa, işte o zaman kendi aralarında kümelere ayrılarak hareket ederler.
Demek ki; asıl önemli olan çıkarlardır.
Eğer bu çıkarların ortak noktası bulunursa ve o ‘çıkar’ olan her ne ise eşit bir şekilde paylaşılırsa bu kavga da olmaz!
İnançta egemen olmakla, parada egemen olmanın arasında çok sıkı bağlar vardır.
Yönetmek, hükmetmek için her ikisi de birer araç haline gelmiştir günümüzde.
Oysa böyle mi olmalıydı!
İnanç bireysel, dünya varlığı kitlesel değil midir?

Çok tanrılılıktan sonra tek bir Tanrı’ya inanıp ve iman eden insanoğlu insanın bazen eşek oğlu eşekliği tutmuyor değil yani!
Dünya tarihi bu tür hayvanca katliam ve vahşeti kara sayfalara yazmıştır.
Birilerinin Adolf amcası ya da Hiroşima’yı öldüren ölüm tanrıları her zaman olmuştur ve olacaktır bundan böyle de!
Böyle gelmiş böyle mi gitmelidir!
Belki!

Belki böyle geldi böyle de gidecektir.
Yazık ve ayıp oluyor insanlık soyuna.
Bana kalırsa, sıradan insanlar birer melektir.
Ve tanrılar emreder bizlere…
Savaşırız.
Ölürüz, öldürürüz…
Bu dünya için de böyledir memleketimiz için de!

Zeus emreder ölürüz!
Kapitalistyus emreder öldürürüz!
Sonra da tek Tanrı’ya inanıyoruz diye övünürüz!

Hadi oradan soytarı sen de!