Rüzgâr el verdi

• 14 Aralık 2009 Pazartesi 12:19:10

ağlamak, gözlerimin akarına usulca düşen derdimden başka ne ki? sabırsız bir hıçkırık eşlik eder üzülmelerime, bugün sırılsıklam efkar yağdırıyor bulutlarım. akıl çölüne düştü fikirlerim ,yorgun, aç ve susuz. gözlerim merhametsiz ki damlalarını avucuma bırakıyor. kavrulurken ciğerim bahtıma serabı dahi çok görüyor.

ıssız yürüyüşlerim vardı sahil boyu. belki avuntular vurur kıyılarıma diye bekledim dalgaların eşiğinde .ıslandı paçalarımın yırtıkları, dizlerimin taşıdığı sırlar kaçamaktı. yamalıydı gömleğimin fakir cebi, ısrarlı dalgınlığıma rüzgar el verdi. gömdüm başımı dizlerimin arasına,ufuklar dar geldi. bakışlarım ihtiyar bir deniz, usulca dert iskemlesine oturuverdi. zaman, aşk yelkenimi üfürdü ki görülmemiş ihanet girdabında cılız düşlerim boğuluverdi. işte şu sol tarafım, içim, canım bir mumun fitilinde haylazca yanan yanım yani sönüverdi. eridim bir boşluğa, gölgeler üşüştü yalnızlığıma, seyyar bir fener ömrü biten piline yas tutar ya işte öyle yas tuttum tükendikçe çoğalan derdime.kırılganlığın masum feveranıdır şu dizelerim, aşk yoksulluk çektikçe düşer cebkenime sözcüklerim. birileri yorumlarken hissiyatımı dumanlı bir gecede aklımın bohçasını çoktan götürmüşümdür.

ağlamak eğer düze çıkaracaksa, mutlu kılacaksa üzülmelerimi fedakardır gözyaşlarım, yeterki zalim ayrılık versin bu emri. bir kedi gibi sobanın yanında titremelerim, ateşin sözünü dinledikçe durulurdu. artık öyle kırgınım ki kalbim kömür niyetine ateşe devrildi. sahi şu vefasız sevgili, kucak dolusu bahane odununu nerden getirdi. ben yandıkça içime tutuşmaya hazır nice çamlar devrildi.

günlüğüm istemezdim bugün bu yazıları sana yazmayı. istemezdim ben yanarken seninde bir köşeni tutuşturmayı. beni böyle kılanlardan haberin olsa,söylerdin kalemlere onların üstünü çizmeyi. olsun sen dalında mesut sözcüklerimi misafir et, bülbül gibi gül sayfana konsunlar,dönsünler pervane gibi parlaklığında, yansın harflerimin kanatları bir dirhem ihanet rüzgarında.

sabır, senin bende büyüttüğün yorum. bir seni bir de beni ağlıyorum...

kabir sessizliğinde günlüğüm