POST MODERN ÖLÜM

• 13 Aralık 2009 Pazar 23:27:36

Tarihi bir semtin tarihten nasibini almış duvarlarında derin catlaklar oluşmuş yar yar badanaları dökülmüş kapı kilitleri görevini yapamayacak kadar yaşlanmış pencerelerinin manzaralarını kaybettiği rüzgarin zaman zaman ıslığı andıran sesi ile gizem dağıttığı odanın ışıktan yoksun köşesinde yarı çıplak keyfine düşkün mimiklerle boşluğa bakıyordu.

Tavanda asılmış ip tezgahtaki bıçak çekmecedeki silah seçileceklerianı sabırsızlıkla bekliyorlardı. Belki amacları vardı belkıde sadece görevlerini yerine getirmekti yavaş yavaş yasa kesin sekilde ulaştımaktı jelatini açılmamış bilinmezlere doğru ilk adımı atmak icin..

Yavaşca bulunduğu yerden doğruldu düşüncelerini keder ve tasasını geride bırakmanın tebessümü yüzüne yansımıştı secenekleri gözden geçirdi yeteriince acı çektiğini düşündü artık kesin ve acısız bir yaşamı olmalıydı.Güçlükle yürüdü çekmeceyi açtı dokunulmazlığın soğukluğunun yansıdığı silağı eline aldı manzarası kayıp camın catlağından içeriye ılık bir rüzgar esti.Namlunun ucu yeni hayatuna gecerken ki görevini yapacağı yere doğrulmuş komut heyecanla beklenıyordu post modern bir dokunuş değdi tetiğe çekirdek bedenle buluştuğundda yaşanmış bir ömür asırlık çınar ağacı gibi olduğuyere yığılıp kaldı .Rüzgar son kez esti catlak camdan yaşanmışlıkve postmodern ölümün üzerine odayı aydınlatan mumu üfledi ve karanlığı tüm odanın üzerine terk ediğ gitti bir daha geri dönmemesiye..