Şu an küçük bir teknedeyim
Etrafımda deli dalgalar ve
Az ilerde köpek balıkları dolaşıyor
Ben iliklerime kadar ıslanmış
Teknesin dümen kısmında
Donmak üzere olan ellerimle
Hayata tutunmaya çalışıyorum
Bir yanda dalgalar bir yanda köpek balıkları
Gökyüzünde bir biri ile düello yapan kara bulutlar
Ve her geçen saniye bende kaybolan umutlar
Bir an içimden dümeni bırakıp kendimi bu
Dipsiz bucaksız denize bırakmak ve bu korkudan kurtulmak istiyorum
Ama köpek balıklarını görünce de beni ne zor ölümün beklediğini görüyorum
Acaba yaşamak bunca acıya değer mi,bilmiyorum ama
Tırnaklarımı hissetmeme rağmen olabildiğince
o küçük kayığın içinde bir tahta parçasına sıkı sıkı sarılmaya çalışıyorum
her dalga kayığa çarptığında işte o an
işte sonum diye gözlerimi kapatıyorum
dalga geçiyor yine hayattayım
öyle anlar oluyor ki kangurular gibi kayığım zıplıyor
yeniden bir dalga çukuruna düşüyor
bir ara kayığın yan tarafında yunusları görür gibi oldum
ama sonra bir daha görmedim
artık bedenim daha fazla ayakta kalamadı
ellerim artık yaşamla aramdaki ol tahta parçasını
tutamaz oldu beynimde artık olanlara tepki vermez hale geldi
bir an bir boş çuval gibi yığılı verdim sandala
artık sanki dağlalar durmuş gibi
sanki köpek balıkları yok olmuş gibi
içimdeki korkuda yok oldu
şimdi kuştüyü bir yatakta ılık bir ilkbahar güneşinin
ilk ışıklarının sızdığı camlarının
denize baktığı bir odada uyuyorum
bir ara kulaklarıma çocuk sesleri
ve onların arasından tanıdıkların
vah vah ölmüş mü çığlıklarını duyar gibi oldum
gözlerimi açmak istedim açamadım
doğrulup kalkmak istedim kalkamadım
her şeyi duyuyorum ama ben bir şey yapamıyorum
ne olduğunu anlamaya çalışıyorum ama olmuyor
bir aralık yüzümde bir yanma
dizlerimde müthiş bir acı hissettim
tam o sırada hiç tanımadığım bir insanın elindeki bıçağı bana
saplamak üzere olduğunu görünce
can havliyle bir hamle yaptım adam bir gürültüyle yanıma yuvarlanı verdi
biran gözlerim aralandı
etrafımda çarşaf gibi serili bir deniz
yüzü güneşten yanmış birkaç çocuk ve
yüzümü yalamaya çalışan bir köpek yavrusu gördüm
göğsüm yerinden fırlayacak gibi inip kalkıyor
burun deliklerim yırtılırcasına nefes alıp veriyordu
bir an öylece kaldım
sonra olanları şöyle bir kafamdan geçirdim
bunların hepsi kötü bir rüyaymış
akşam evdekilerle biraz tartışmış ve onlardan
uzak kalmak için deniz kenarına inmiş ve kumların üstüne uzanmıştım
orda uyuya kalmışım.
Şimdi sanki yeniden doğmuşum
Her şey dünkünden daha güzel görünüyor gözüme
Birçok sorun olsa da Yaşamak ne güzel
Kuşların sesi,denizin mavisi,çimenin yeşili,huylu huysuz çocuklar
Ekmek bekleyen yaşlılar
Her gün başınızın etini yiyen ama onlarsız da olamadığımız eşler
evet sorunlar ne kadar çok olursa olsun
yaşamak güzel şey
özlemek,özlenmek,sevmek ve sevilme çok güzel
seni bir parça ekmek için bekleyen bir köpek yavrusu bile olsa .
ekrem madenli