ARAYIŞ...

• 13 Aralık 2009 Pazar 02:34:14

Bir Zaman Girdabı,
ARAYIŞ…
Bizi; iyi ve güzel olana ulaştıran belki de zamanı bilmeden yaşamak-doldurmak-hareket etmektir… Zamanın hızına yetişmeye çalışarak yaşamımızı renklendirdiğimiz olaylar zinciri ile belirsiz sonun bekçiliğinin görevini üstlenmiş durumdadır. Zamanın bu hızlı kayboluşu; kızgın, stresli, kavgacı yanımızı öne çıkartır.
Geçen her salise bir öncekinden mutlaka daha farklı yaşanıyor. Hiçbir şeyin tekrarı yok. Zamanın sessiz yok oluşu var olma savaşımızın çığlığını bastırıyor. Bu noktada varoluşumu ve zamanın engellenemez hızını tartışmak anlamsız. Doğduğumuz günden beri zamanın elimizin altından kayıp gitmesine karşı koyabilmek adına arayışlarımızı sürdürmüyor muyuz? Beklentilerimizin heyecanla beslenmesi, heyecanlarımızı sevince dönüştürme mutluğu ile huzura yer arıyor.
Hiç kimse yoktur ki tatil sevincini yolculuk hazırlığındaki heyecanla bütünleştirmesin. Tatil beklentisi de, boğucu tempo içinde çözümlenmemiş yaşamlarımızın arayışı değil midir ?

Bir Zaman Girdabı,
ARAYIŞ…
Çözümlenmemiş Yaşam Biçimi,
ZAMAN…
Sevincin içinde barınan hüzün, hüznün içinde yer alan sevinç; zamanın tekrarlanamayan içiçeliği gibi… En sağlıklı, güvende, zinde ve özgürce en önemlisi de risklerle dolu cesur saatlerin yaşanma alternatifi gittikçe zayıflıyor. Ve bu zayıflama durdurmaya çalıştığımız zaman içinde kaybettiğimiz yaşanmamışlıkları çoğaltıyor. Hep geriye atılan planlar, programlar, saatler belki de yeni yolculuklar…
Yolculukların heyecanı ulaşılacak yer ile doğru orantılı olarak çoğalıp azalmaktadır. Bir yerlere gidebilme heyecanının en önemli sevinç kaynağı, tekrar dönüş yapabileceğini bilmek olsa gerek. Hareket etmek, uzaklaşmak hatta kaybolma isteğini yoğun olarak yaşasak da bir yerlere ait olma duygusundan vazgeçmek zor olan galiba…
Yaşamlarımızdaki çözümsüzlük; vazgeçemediğimiz beklentilerimizde, yolculuklarda, heyecanlarımızda, yaşanmamışlıklarımızda…

Bir Zaman Girdabı,
ARAYIŞ…
Çözümlenmemiş Yaşam Biçimi,
ZAMAN…
Arayışın Sonu,
ÇÖZÜM…
Neden var edilmesi güç, yakalanması zor anların zaman içinde durdurma gayreti harcanmıyor ve daha fazla kullanabilme savaşımı verilmiyor?
Neden sanki hep yakalanan güzellikler hiç kaybolmayacakmış gibi çirkinliklere maruz kalıyor?
Güzelliklerle yaşama yetimizi kaybetmiş durumdayız. Güzellikleri göremememiz zamansızlığın zaman içinde yok olduğu sürekli bir şeyleri kanıtlama, bir yerlere yetişme kaygısı içinde yaşayarak zamanı geçiştirmemizden kaynaklanıyor.
Yaşanan olumsuzluklar ve kimi zaman kafamızda büyüttüklerimizin aslında hiç kayda değer şeyler olmadığı da bilinen ve kendimize itiraf edemediğimiz gerçekler. Pozitif güzellikler her yerde… Görememek için inatla kör ettiğimiz gözlerimize, beynimize nedense hükmetmek isterken zorlanıyoruz.

Bir Zaman Girdabı,
ARAYIŞ…
Çözümlenmemiş Yaşam Biçimi,
ZAMAN…
Arayışın Sonu,
ÇÖZÜM…
Oysa Kısa Zaman Dilimi İçinde
Yaşayabilmek,
İnsanca Dolu Dolu…
Bizi; iyi ve güzele ulaştıran belki de, arayışımızı çözüme yaklaştıracak zamanda hareket etmektir… Bize verilmiş zaman içinde arayıştan vazgeçmeden sabırla çözüm yollarının yolculuğunda insanca yol almaktır.

Bir Zaman Girdabı,
ARAYIŞ…
Çözümlenmemiş Yaşam Biçimi,
ZAMAN…
Arayışın Sonu,
ÇÖZÜM…
Oysa Kısa Zaman Dilimi İçinde
Yaşayabilmek,
İnsanca Dolu Dolu…
Çözüme Ulaşılacak Zamanı Kazanırken,
Yaşamı Basite,
İnsanı Özüne,
Çözümsüzlük içinde kaybolduğumuzu düşünürken her şeyin ne kadar sıradan olduğunu fark etmek, özümüzde var ettiğimiz ben ile her şeye ulaştığımız yolculuktan keyif almak…
Özümüzdeki sevginin güzellikleri gösterdiği, iyiliklerle karşılaştırdığı çözümsüzlüklerin aslında sevgisizlikte yer aldığını görmek…
Ertelenmişlikler, yaşanmamışlıklar; çözümlenmemiş yaşam biçimine kısacık ömürlerin sığdırılmaya çalışıldığı kişisel yolculuklarımız değil midir? Tatiller hayatımızdaki sessizliğin yaşanılası beklentilerini, umudunu içerir. Yolculuk hazırlıkları çözüm arayışındaki bedenimizin sevgiyle çatışmasını gösterir. Ve zamanın durduğunu düşündüğümüz nokta aslında sevgimizin sevgiye karşılaştığı bir yolculuk değil midir?
Bizi; iyi ve güzel olana ulaştıran belki de zamanı bilmeden yaşamak-doldurmak-hareket etmektir…
Bizi; iyi ve güzele ulaştıran belki de, arayışımızı çözüme yaklaştıracak zamanda hareket etmektir.
Bizi; iYi ve GüZele ulaştıran belki de ZaMaNı sıfır noktasında SeVgiYle var ettiğimiz harekettir.

Bir Zaman Girdabı,
ARAYIŞ…
Çözümlenmemiş Yaşam Biçimi,
ZAMAN…
Arayışın Sonu,
ÇÖZÜM…
Oysa Kısa Zaman Dilimi İçinde
Yaşayabilmek,
İnsanca Dolu Dolu…
Çözüme Ulaşılacak Zamanı Kazanırken,
Yaşamı Basite,
İnsanı Özüne
Zamanı sıfır Noktasına İndirgediğinde
Sevgiye Ulaştırmaz mı? D.A.