- 1398 Okunma
- 1 Yorum
- 0 Beğeni
ZÜLEYHA KADAR GÜNAHSIN
Kenan’dan sürüldüğünden beri,binler kez azizi oldun yüreğimin.
Ey yusuf; her kuyuda sana seslenişlerim büyüdü büyüdü çığlık oldu Mısır a uzandı.
Susturdular Yusuf’um bin Züleyla galip geldi cür et edemeyince ben zindanlara...
Üzerimde söndü Mısır çöllerinin ateşte pişmiş taşalrı ben Yusuf dedim onlar,kuyu...
Esir düştü duygularım parça parça oldu ruhumun gömleği.Acımı tazaledim gezdğin köşelerde.Dilim ama oldu bu kez.Yusuf’u göre göre susmak düştü kavuşa kavuşa ayrılık..Kuyu ve içinde yusuf.
Söyle şimdi bana hangisi daha zor kaybetmekmi yoksa varlığında sabretmek mi?...