Şehrayin duyguların kanat çırpmış esintilere,
aşk,duygu selinin atar damarlarında biriken arlanmış ateşini koklayabilmektir...
söz bir olmalı,sonsuza yelken açmalı,çoşan kıvılcımın narin eteklerinde birleşmeli eller..
aşk geldi mi biz olur kendiliğinden yeterki..benzinin kalbin ve yüreğin olsun hiç bitmez mürekkebler barındırır içinde sevda yüreğini koruyabilene ve sevdiğine verebilene yakışır cömerttir aşk cimri değil,aşk rabbin bir parçasıdır...
şiir tenhasında heceler güzel duygular ve yol göstermeler var..yola devam etmek yolu bitirmenin yarısıdır,yoldan çıkmak yolu bitirmeyi katleden silahtır,yolcu gibi düşün hep kendini sokaklarını değiştirmeden yürü hedefine çıkmaz bahtlar çıkmasın karşına....güzeldi..

Yaşama dair ve insanların birbirlerini sevmeleri , paralelinde değer yargılarının da benimsenmesi hususlarını da içeren güzel bir yazınızı okudum , Teşekür ve tebrik ediyorum efendim.

... yaşam felsefenizi kutlar, sevgi ve saygılarımı sunarım ;
... güzel insan değerli yazar.

... selam ve muhabbetimle.

Biz olabilmek için önce "ben" olmayı bilebilmelidir insan. Kendisini bilmeyen karşısındakine nasıl ulaşsın?

"ör;" değil "örneğin: olmalı... Tercih meselesidir ama bence büyük harfleri çok gereksiz kullanmışsınız.

Anafikri sağlam, içeriği derin, güzel bir metin... Tebrik ediyorum.