Ardahan

• 9 Aralık 2009 Çarşamba 17:29:24

Kura nazlı nazlı akarken şirin dağlar arasından Ardahan güneşi uğurlar batılara. Dağ evini anımsatan toprak evleri bir resamın fırçasından tablosuna işlemiş gibidir. Ardahan Türkiye’nin en ücra yerine gizleyip kendini yalnızlıkların meskeni haline gelmiştir. Bir sabah uyandığında dağlar taze bir gelin giysilerini giymiş bembeyaz bir kartpostalı anımsatır. Çimlere kırağı çökmüş, karlara bürünmüştür artık . Gece olunca uzaklardan uluyan kurtların sesi köpeklerin sesine karışarak yankı bulurken devriye gezen polis araçlarından başka şehri canlı kılacak hiç bir şey yoktur artık. Dışarıda loş ışıkların aydınlattığı karlarla kaplı sokakların ışığında sobaların bacalarından yerlere kadar süzülen dumanlar gecenin karanlığına paydaş olurken zaman zaman rüzigârın ıslık şeklindeki uğultuları güneye tabakalar şeklinde soğukları taşır. Bu kente karakış çoktan hakim olmuştur artık. Yalnızçam’da yeni bir hayat başlar Ardahan uykuya dalarken mahzun bir ceylan gibi. Sonrasında uzak kentlerin sıcak mevsimlerinden hayallerini, umutlarını, yarınlarını yaşatmak uğruna gelen öğrenciler; kimisi daha yolun başındayken hayal kırıklığıyla bir karabasan çöker üstünü, kimisi aksine yaşanmışların en acı en zor yıllarına aldırış etmeden direnmiye öğrenir burada. Çarmıhta bir İsa gibi inzivaya çekilirken Ardahan Yahuda gibidir insanları pazar ayinlerinde çürütürken yüzlerini.Yeniköy şelalesiyle, Çıldır gölüyle mitolojiden çalınmış bir Tanrıça gibi tarihini yüreğine gizleyerek sürdürür yaşamını kendisini çepeçevre saran dağlar arasında. Geçim sıkıntısının doruğa vurduğu noktada katliam gibidir ev kiraları Antep’inden, Urfa’sından Diyarbekir’inden gelen öğrenciler için. Sular donmasın diye açık bırakılan musluklar da çiledir ağır faturalar karşısında, daha ekonomik olsun diye sobalarda yakacak diye kullanılan tezekler... Hayatı anlamak ağır bir kitap gibi zordur Ardahan’da.
Erzurum garından otobüs seferleri başlar Ardahan’a toprak yollarından buzlar süzülüp yeraltı sularına karışırken bahar geliverir dağlar güneşin doğuşuyla karlarını sirkeler üzerinden. Kura da Çıldır da buzlarını içine akıtarak bir çocuk sevinciyle baharı müjdeler. Bir sabah ezanıyla irkilirken Ardahan nihayetinde silbaştan bir hayat başlar. Çocukların bahar sevinciyle uçurtmalarını gökyüzünde dalgalandırmaları, esnafların kepenklerini tatlı bir heyecanla açmaları ve iki aşığın selamlayarak geçmeleri biraz daha güzelleştiriyor Ardahan’ı memleket özlemiyle tutuşan öğrenciler gara akın ederken Ardahan’da taptaze yeni bir hayat başlar Yalnızçam yalnızlık vesselam.