Çocuk Tacizi

• 8 Aralık 2009 Salı 19:10:46

Korkuyorum, yarın doğacak çocuğumun, bugün yeğenlerimin böyle canavarların eline düşmesini nasıl engelleyeceğimi bilmiyorum. Evlere giren internetle onları korumanın yolu neredeyse gardiyanlık olmaya başlamışken, onların bu korku ile büyümesini de istemiyorum. Günümüzde yaşanan çocuk tacizlerinin yanında neredeyse başına öylesi bir olay geldiği ve bununla yırttığına şükreden bir kadının çocuk hikayesini anlatacağım.

Oğlum uyuduğu zaman baş ucuna gider onu seyrederim ve tanrıdan hiçbir zaman böyle bir hikayesi olmaması için onu korumasını dilerim. Ve bütün çocukları… diyerek başladı o korku dolu hikayesini anlatmaya.

Çok küçüktüm. En fazla on oniki yaşlarında. Babamla adaya yaptığımız ilk yolculuğumuz. Müthiş mutluydum , babamın elinden tuttuğum gibi bindik ada vapuruna. Yaz mevsimi ,hava inanılmaz güzel. İçeride oturmak istemediğimi söyleyerek denize daha fazla yakın olabilmek için vapurun balkon kısmına geçtik. Yan yana dizili oturmuş bir sürü insan arasına.
Yer yer boşlukların olduğu balkonda çok yaşlı bir amca ile genç birkaç erkeğin arasında iki kişilik bir yer fark ettik. Oraya doğru ilerlemeye başladık.Oturacağımız yerde babam elimden tutup, beni yüksek bir sesle gülüşüp sohbet eden gençlerin tarafına kendisi oturarak diğer yanına aldı. Çok mutluydum,gözümün gördüğü her şeyi babama soruyor onun yüzüme bakarken gördüğüm sevgi dolu bakışları ile şımarıyordum.
Babamda ilk kez bu kadar anlayışlı ve birlikte olmaktan oda çok mutluydu ki sorduğum her soruya hiç sıkılmadan cevap veriyor, arada bir bana sarılıyordu. Bi ara sustuk.

Birden bir elin omuzumun hemen arkasında bana dokunduğunu hissettim.Garip bir ürperti ile irkildim.Ama babama korkudan hiçbir şey söyleyemedim.Birazdan aynı hareketi tekrar yaptı, bu sefer parmak ucu ile yapılan bir temastı.Taştan bir heykel misali donmuş, karşıya bakıyordum.Midem bulanıyordu. Her yer bir anda kararmıştı.Sanırım ya düş görüyordum, yada ölüyordum artık.
O küçücük bedenim kaskatı olmuş, omuzumun arkasından sırtıma doğru inen iğrenç soğuk bir yılan vardı sanki. Soluğumu kesmiş ,nefes almakta da güçlük çekiyordum. Öyle korkak ve çaresizdim ki bu çaresizliğimi hisseden o iğrenç yaratığın eli sırtımda artık daha rahat dolaşıyordu. O iğrenç ve korkunç şey babamın yanına güvenle oturttuğu o yaşlı adamın eliydi.

Henüz on oniki yaşlarındaydım ve hiçbir anlam veremediğim ama hissettirdiği o duygunun masum ve sevgi dolu olmadığını çok derinden hissetmiştim.
Dayanamadım, gözlerimden boncuk boncuk akan gözyaşlarımın bir kısmının genzimden akıp boğazımı doldurduğunu ve boğulacakmış hissine kapıldığım o anı hiç unutamıyordum. İçimde çığlıklar kopuyordu. Bağırıyordum, babacığım ne olur bana yardım et. Bu yaşlı amca bana dokunuyor diye.Hayal gücüm yaşadıklarımı babama anlatmama izin vermiyordu.

Babam attığım çığlıkları, gözümden akan yaşları ve sırtımda dolaşan o iğrenç eli öğrenince aklını kaybediyor. Yerinden kalktığı,o yaşlı iğrenç yaratığı tuttuğu gibi, önce o iğrenç elini vapurun demirlerine defalarca vurup kırıyor, kanlar akıyor kolundan ve sonra onu alıp denize atıyordu. Ben gördüğüm manzara karşısında dehşete kapılıp daha korkunç duygularla doluyordum. Vicudum boşalıyordu.Babam öğrendiğinde ya katil olursa .Göze alamadım.Babama söyleyemedim.

Aradan yıllar geçti büyüdüm ve çocuk sahibi oldum. Babam o günü ne zaman hatırlasa indiğimiz zaman gözlerimden akan o sessiz gözyaşlarıma bir anlam veremediğini hala söyler . Benimse gözlerim dolar dedi ve yine ağladı.

Babasına hiç anlatmamış ama o günü hiç unutmamış.
O on oniki yaşındaki küçük kızın, iğrenç bir erkeğin tacizine uğramış olmasına ve hiç bir şey yapamayacak kadar küçük , aciz ve korkak olmasına o kadar çok üzüldüm ki bende ağladım.
Onun yaşadığı o korkunç olayın ardından , günümüzde yaşanan tacizler ve hatta tacizler sonucu katledilen, binlerce çocuğu düşününce içimin büyük bir öfke ve isyanla dolduğunu hissettim.

Hepimiz çocuk ve birer anne babayız……

Çocuklarımıza, kendilerini yakından ilgilendiren her türlü tehlike hakkında bilgilendirerek nasıl bir tepki de vereceğimizi beraberinde onlara anlatabilmemiz çok önemli. Buna cinsel bilgilendirme de dahil. Polis kayıtlarında tecrübe ile sabittir ki çocukların cinsel tacize maruz kalmalarının önlenmesi, ancak onlara bu konuda öğüt verilmesi ve bazı prensiplerin kazandırılması ile mümkündür. Çocuklarımızla sürekli konuşarak, tehlikeler hakkında onları uyarmamız sonucunda, daha duyarlı olmalarını ve kendi kendilerini kontrol etmelerini sağlayacağımızı unutmamalıyız."