Sana inanmıyorum aşk… Ben artık sana hiç mi hiç inanmıyorum…

Söylüyorlar hep, aşk güldürür, aşk süründürür, aşk her şey olur diye…

Ben senin bir şey olabileceğine bile inanmıyorum…

İnancımdın, benim ışığımdın…

Karanlığıma ışık tutar, beni aydınlatırdın…

Sana inanmıyorum aşk;

Hele ki seni yaşatırken içimde, bir başka yüreğe geçit verebileceğime hiç inanmıyorum…

Çocuksu sevdalar faslından yol alalı çok oldu…

Gözlerin buğusuna, ellerin duruluğuna, yüreklerin hop oturup hop kalkışına…

Kısacası ben sana hiç mi hiç inanmıyorum aşk…

Üstüm açılsa örterdin,

Yüreğim üşüse gülerdin,

Sen her şeydin ben yanında tek bir şeydim…

Ama artık sana inanmıyorum aşk…

Senin adın üç harfle sınırlı kalmazdı,

Yüreğim seni yaşadığı her an başka yüreklere kanmak için dualar eder,

Umardı…

Ben artık sana inanmıyorum aşk…

Üstüm açılsa örtmezsin,

Yüreğim üşüse buza sürüklersin,

Bir de delice çarpmaya kalktı mı?

İşte o zaman kahkahalarla gülersin…

Size inanmıyorum…

İki yüreğin çarpıştığı senaryolarda,

Gerçeğimin bir başkası olabileceğine hiç inanmıyorum…

Sana inanmıyorum aşk,

Mevsimleri bile şaşırttın ya,

Ben artık sana hiç inanmıyorum…

Yüreğimde inanmıyor,

Sende inanma bana…

O yüzden var git yoluna,

Buluşalım sonbaharda…

Ben artık sana inanmıyorum aşk,
Tılsımını yitirdi en güzel öpücükler…

Onlar iki yüreğin öpüşmesinden doğardı…

Bir elmanın yarısı olup,

Diğer fırtınalara ihtimal bile vermeden,

Bekleşip dururlardı…

Bir ömür boyu dediğimiz şey var ya,

İki yüreğin öpüşmesinden doğardı…

Eller birleşince,

Yürekler ağlardı…

Ben artık sana inanmıyorum aşk…

Ayazlarda kaldım ya sayende,

Ben artık sana hiç inanmıyorum…

Acıtamazsın canımı,

Onu sana teslim etmiyorum…

Dilara AKSOY