BİR TUTAM GERÇEKLİK...
Hayatın bir anlamı olduğuna inanmak ,istediğim bir gündeyim...yaşadığım herbişeyden
anlam çıkarma çabası içine girdiğimi görüp,acıyorum kendime.aslında ne kadar aciz ve
çaresizim...Tüm bu sahteliğin içinde kendime gerçek bir doğru bulmak için oluyor bütün
çabam.AMA BOŞ! NE YAPSAM BOŞ..!Sanki derin bir denizin içinde hırçın dalgalarla
boğuşurken bütün çırpınışlarımın ne kadar anlamsız olduğunu farkediyor
gibiyim...boş,anlamsız bir sığıntı gibi yaşıyorum hayatımı ve neresi olduğu,ne kadar
uzaklıkta olduğu önemli değil ben gerçekliğe hasretim.. Doymak istiyorum içimi acıtsada
acı gerçekler ben içimi kanatmak istiyorum...yeterki canımı yakan GERÇEK olsun..!
Kocaman sahteliklerin içinde boğuşmaktansa gerçek bir hayat yaşamak istiyorum
sonucuna katlanırcasına..sahte gülücükler görmek değil de etrafımda,gerçek hüzün
hikayeler dinlemek istiyorum...ben YALAN bir hayat değil GERÇEK ama mutlu bir hayatla
karşılaşmak istiyorum artık..!pembe gözlüklerle izlenen bir dünya değilde karanlığın içinde
aydınlığı bulmuş bir hayat istiyorum kendime…
Yüreğimi acıtacak olan gerçeklerle yüzleşmek,günyüzüne vurmak gizleri ortaya
çıkarmak istercesine haykırıyorum gücümün yettiğince…hayalini kurduğum bir hayat
avutmuyor artık beni..soyut düşünceler umutlar yerine gerçek umutlara bağlanarak
sürdürmek istiyorum geri kalan ömrümü…aslında ben sadece beni avutuyorum yine
kafamdaki amaçsız ve anlamsız tesellilerle…