Hayatın bir anlamı olduğuna inanmak ,istediğim bir gündeyim...yaşadığım herbişeyden

anlam çıkarma çabası içine girdiğimi görüp,acıyorum kendime.aslında ne kadar aciz ve

çaresizim...Tüm bu sahteliğin içinde kendime gerçek bir doğru bulmak için oluyor bütün

çabam.AMA BOŞ! NE YAPSAM BOŞ..!Sanki derin bir denizin içinde hırçın dalgalarla

boğuşurken bütün çırpınışlarımın ne kadar anlamsız olduğunu farkediyor

gibiyim...boş,anlamsız bir sığıntı gibi yaşıyorum hayatımı ve neresi olduğu,ne kadar

uzaklıkta olduğu önemli değil ben gerçekliğe hasretim.. Doymak istiyorum içimi acıtsada

acı gerçekler ben içimi kanatmak istiyorum...yeterki canımı yakan GERÇEK olsun..!

Kocaman sahteliklerin içinde boğuşmaktansa gerçek bir hayat yaşamak istiyorum

sonucuna katlanırcasına..sahte gülücükler görmek değil de etrafımda,gerçek hüzün

hikayeler dinlemek istiyorum...ben YALAN bir hayat değil GERÇEK ama mutlu bir hayatla

karşılaşmak istiyorum artık..!pembe gözlüklerle izlenen bir dünya değilde karanlığın içinde

aydınlığı bulmuş bir hayat istiyorum kendime&

8230;

Yüreğimi acıtacak olan gerçeklerle yüzleşmek,günyüzüne vurmak gizleri ortaya

çıkarmak istercesine haykırıyorum gücümün yettiğince…hayalini kurduğum bir hayat

avutmuyor artık beni..soyut düşünceler umutlar yerine gerçek umutlara bağlanarak

sürdürmek istiyorum geri kalan ömrümü…aslında ben sadece beni avutuyorum yine

kafamdaki amaçsız ve anlamsız tesellilerle…